Λογιωτατόπουλος Φίλιππος

Στο κύμα μιας τρίτης

Μες στην γαλάζια ερημιά της Αμφιτρίτης

απονερίζουν της αγάπης οι καημοί

και της σελήνης το σπαθάτο ασήμι

γίνεται μύθος στις οδύνες κάποιας τρίτης.

 

Τρίτη της νιότης δίχως φρένα και σιωπές,

παιδί αμούστακο στο αλφάβητο του δρόμου,

αλχημιστής γιος της ανάγκης και του τρόμου

μαθαίνει όλες του κουρσάρου τις σκοπιές.

 

Γωνιά αναζήτησης και περισυλλογής

ψάχνει να βρει, να κρατηθεί στο άλλο μισό του,

στου ωκεανού τον ακάλυπτο κισσό του,

που όλο απλώνει, τάζει το άστρο της φυγής.

 

Ον ατελές, που ανάβει μέσα σε μια φλόγα

γαλάζια του έρωτα και άλικη του πάθους

αρραβωνιάζεται την γόησσα του βάθους

κρυφά απ’ την μάνα του, την μάγισσα του Βόλγα.

 

Μα δεν μπορεί να νιώσει το άλλο του μισό,

γιατί το ψάχνει μακριά απ’ τον εαυτό του

η πόρνη μάνα έχει σφραγίσει το γραφτό του

με βουλοκέρι, φόβο του έρωτα χρυσό.

 

Οι τρίτες χρόνια του γεννούν αποστροφή,

γιατί τον άρπαξε στο κύμα της μια Τρίτη,

πριν να ενωθεί με την αρχαία του Αμφιτρίτη,

την Εύα, που άφησε στου φόβου την κορφή.

 

Φίλιππος Λογιωτατόπουλος

Από την ποιητική συλλογή

«Τα βήματα της πλώρης»