Σοφοί και πανεπιστήμια
Οι λαοί, οι κοινωνίες, η οικουμένη, αναζητούν το θεό τους. Την φώτισή τους. Την καθοδήγηση. Ένας σοφός της οικουμένης, Νόαμ Τσόμσκι, συμπάσχοντας στους λαούς της οικουμένης, προσδιόριζε το πρόβλημα στη παγκόσμια διακυβέρνησή τους, σε ένα ογκώδες βιβλίο, «πως κυβερνιέται ο κόσμος», με κύριο περιεχόμενο του αποχαρακτηρισμένα έγγραφα υπηρεσιών ΗΠΑ, εκεί το εντοπίζει και τόσο ταπεινά, αναζητεί διέξοδο, με όσο μπορεί ο νους του να τον βοηθήσει, επικαλούμενος και ο ίδιος φώτιση.
Δηλώνοντας την απορία του αναδεικνύει την ανάγκη συγκρότησης πηγής φωτός, να μη σκιάζονται, οι λαοί να μη βγαίνουν από την οδό της ανθρώπινης αξίας, να βλέπουν χωρίς αμφιβολίες το ξεστράτισμα από τους ηγεμόνες της διακυβέρνησης. Η συγκρότηση αυτής της πηγής φωτός της οικουμένης, των λαών, σε ποιους ώμους ανήκει; Αυτονόητο, στους σοφούς της οικουμένης, στα πνευματικά ιδρύματα όπου οφείλουν να παράγουν σκέψη. Άλλο πράγμα η παραγωγή γνώσεων. Από κει μπορεί να στηθεί στον ουρανό αυτή η πηγή φωτός, αυτός ο θεός. Και να απλώνεται το φως της στην οικουμένη. Αυτό το θεό, το νου, αναμένουν οι λαοί. Να διαλύει την σύγχυση, την πλάνη. Να εμπνέει την συ(ν)νόηση των λαών.
Ως να μη μας φτάνει το πρόβλημα της ηγεμονίας της διακυβέρνησης της οικουμένης προστίθενται προβλήματα και πλάνες που προκαλούν σοφοί και ανώτατα πνευματικά ιδρύματα. Χωρίς να αντιλαμβάνονται, μάλλον το αντίθετο, από ιδιοτέλεια στο σκοπό τους, αντί να τίθενται στην υπηρεσία των λαών, της οικουμένης, γίνονται μέρος του προβλήματός τους, γίνονται «κρεμαστάρια», διακόσμηση σε ηγεμόνες διακυβέρνησης. Κατά δημοσίευμα στην «Καθημερινή» 11 Μαρτίου 2022, ανώτατα πνευματικά ιδρύματα, συγκεκριμένα της Πελοποννήσου και των Αθηνών επί πρυτανείας Μπαμπινιώτη (δε λείπει ο Μάρτης),κρέμασαν τίτλους για την προσφορά στην διαχείριση πολιτιστικών αγαθών και της αρχαιολογίας, άκουσον άκουσον, για το σεβασμό του στην ιστορία, σε ηγεμόνα δύναμης στη διακυβέρνηση, και τώρα σκέφτονται την αφαίρεσή τους.
Αν το θεωρούν πλάνη τους, αδυναμία νου, ας διακηρύξουν αυτό που έχουν υποχρέωση. Την ανάγκη των λαών για πνευματική καθοδήγηση. Να προχωρήσουν σε κίνηση. Να διακηρύξουν την ανάγκη συγκρότησης οικουμενικού συμβουλίου ελληνισμού που με τον φιλελληνισμό της οικουμένης, θα απλωθεί σε οικουμενικό συμβούλιο. (Ίδετε άποψη» οικουμενικό συμβούλιο ελληνισμού»).
Να αποκτήσουν οικουμενική απήχηση. Δύναμη. Ας κατανοήσουν την ανάγκη και τον προορισμό που διακηρύχθηκε από το Μεγαλέξανδρο με τον όρκο του μετά το τελείωμα των πολέμων απελευθέρωσης των λαών, ότι θα ζήσουν αδελφωμένα και με ειρήνη .Εδώ ας αναζητηθεί το μυστήριο του αιφνίδιου θανάτου του (ιστορικός Ντρόιζεν). Στις συμφορές των λαών που ανείπωτε προκαλούν οι γεωστρατηγικές αναδιατάξεις μόνον η φωνή των σοφών έχει ισχύ και πέραση, βοηθάει να αποκτήσουν φωνή και η φωνή των λαών μετράει στην διακυβέρνηση γιατί εξαρτάται το ίδιο το μέλλον των διακυβερνώντων.
Αδιάψευστη απόδειξη αυτής της λειτουργίας αποτελεί το γεγονός του στησίματος από την διακυβέρνηση επανδρωμένων συγκροτημάτων σε όλη την οικουμένη, εξειδικευμένων να κυκλοφορούν, ως κάλπικο νόμισμά τους, απόψεις και κατευθύνσεις για να αντικαθιστούν την αλήθεια με ψεύδη και πλάνες. Να διχάζουν εμφυλιοπολεμικά και τους λαούς τους. Για την επικαιρότητα.
Ανδρέας Κουτσαντωνης
Επίτιμος Δικηγόρος