ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ..Ο πλειοδότης άντρας και μειοδότης πατέρας

Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος

E-mail: jlazarakosdim@yahoo.gr

Οι μέρες που ζούμε είναι τυλιγμένες με ζοφερή αβεβαιότητα. Οι ήδη μπερδεμένοι κώδικες μέσα μας μπερδεύονται ακόμη περισσότερο και η ήδη χαοτική επικοινωνία μας μετατρέπεται σε πανδαιμόνιο.

Η διαπιστωμένη χαοτική ενδοοικογενειακή συναλλαγή με βάση τα αλληλοσυγκρουόμενα πρότυπα ζωής που εμπλέκονται μέσα μας, καθώς ο τόπος μας σε αστραπιαίο χρόνο πέρασε από το παραδοσιακό στο μεταβιομηχανικό στάδιο εξέλιξης σαν κοινωνία και πορευόμαστε πλέον στο «θαυμαστό» ψηφιακό κόσμο.

Αν αναστηνόντουσαν ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας, ο μεν πρώτος θα μας αποκαλούσε θεούς, ο δε δεύτερος αλυσοδεμένους του σπηλαίου.

«Τα άτομα δυσκολεύονται να τοποθετήσουν τον εαυτό τους απέναντι στις αντιφατικές αντιλήψεις που συνυπάρχουν στο περιβάλλον τους. Οι εσωτερικές συγκρούσεις διοχετεύονται αναπόφευκτα στη συναλλαγή με τους άλλους και δημιουργούνται εμπλοκές στην επικοινωνία. Οι διαπροσωπικές συγκρούσεις αυξάνουν την εσωτερική σύγχυση και ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται…

Η κρίση που συγκλονίζει σήμερα τις ελληνικές οικογένειες – διαπιστωμένη από ειδικούς και μη – είναι η σύγχυση αξιών που συνδέεται άμεσα με την αντίληψη που έχουμε για το ρόλο μας σαν άντρες, γυναίκες, σύζυγοι, παιδιά, συγγενείς».*

Ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται διότι, ο εκφυλισμός που εφόρμησε στη ζωή μας με τις Νέες Τεχνολογίες δεν μας έφερε απλά σύγχυση αξιών, αλλά πλήρη απώλεια.

Τοιουτοτρόπως η αξία του πατέρα, ή της μητέρας χάθηκε στη στρεβλή αντίληψη περί των ρόλων ανδρών και γυναικών.

Για παράδειγμα, ένας πατέρας πλειοδοτεί στο ρόλο άνδρας και μειοδοτεί στο ρόλο πατέρας. Έτσι, αν και υπερήλικας, δεν βοηθά οικονομικά την καρκινοπαθή σε ένδεια κόρη του, που ως μάνα και σύζυγος, δεν συγχέει τις αξίες του γυναικείου ρόλου. Ο πατέρας όμως σαν χήρος λεβεντόγερος σπαταλά τα αρκετά χρήματά του με την κατά σαράντα χρόνια νεότερή του, ξανθιά αλλοδαπή.

Αν αυτό είναι δικαίωμά του, ως πλειοδότης του ρόλου άντρας, δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να εποπτεύει και να δηλώνει την παρουσία του ως πατέρας, διότι στο ρόλο πατέρας μειοδότησε.

Ο αναγνώστης μπορεί να σκεφθεί πολλούς τρόπους που ο δήθεν ή πράγματι λεβεντόγερος εραστής θα ήταν πλειοδότης και στους δύο ρόλους άντρα και πατέρα.

Αν μπορούσαμε να απαντήσουμε με επιστημονική σαφήνεια στο ερώτημα σε πόσες ελληνικές οικογένειες συμβαίνει αυτό, μάλλον θα τρομάζαμε.

Όταν λοιπόν υπάρχουν αυτές οι αντιφατικές αντιλήψεις και νεοεποχήτικες πρακτικές, εντός οικογενειακού περιβάλλοντος, η κάθε οικογενειακή επικοινωνία είναι ανύπαρκτη. Αν συνυπολογίσουμε και το υπόλοιπο πλήθος των ενδοοικογενειακών αντιθέτων αντιλήψεων, θα εξάγουμε το συμπέρασμα πως δεν υπάρχει κατά κανόνα καμία επικοινωνία πλέον στις σημερινές ελληνικές οικογένειες, εκτός μόνο των εξαιρέσεων.

Χωρίς να καταργήσουμε τα Social Media, χωρίς να αφορίσουμε γενικά τις «Νέες Τεχνολογίες», μπορούμε να γυρίσουμε πλάτη στην ΑΔΙΑΚΡΙΣΙΑ και με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ να κατευθυνθούμε προς τη ΔΙΑΚΡΙΣΗ. Τότε θα διακρίνουμε την αρετή από το πάθος. Την πραγματική ανάγκη από την πλασματική. Τότε θα ζούμε ειρηνικά με τον εαυτό μας και την οικογένειά μας, αλλά και γενικότερα με τους συνανθρώπους μας. Επομένως θα φθάσουμε να είμαστε εν ειρήνη και με τον ζώντα και αληθινό Αγιοτριαδικό Θεό!