Ελεύθερη άποψη..ΟΙ ΑΥΛΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΣΥΓΧΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΩΝ
Με την ευκαιρία του σχολιασμού, του νέου Σχεδίου Νόμου για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, θα τοποθετηθώ δημόσια, μέσα από τη Φωνή των Πειραιωτών, ώστε κάποια κακώς κείμενα, να ακουστούν και από αυτήν την σοβαρή και αντικειμενική, μεγάλη ενημερωτική σελίδα.
Εισάγεται ένας νέος όρος, που ας μου επιτραπεί, δεν είναι ο πλέον δόκιμος. Ο όρος «προσωπικός ιατρός», μάλλον παραπέμπει σε «προσωπικές υπηρεσίες». Η προσπάθεια του Υπουργείου, να εντάξει στο σύστημα του Οικογενειακού Ιατρού και άλλες ειδικότητες προκειμένου να ελαττώσει το κόστος ειδικών υπηρεσιών, με σύστημα capitation, ήτοι πληθυσμού ευθύνης του γιατρού, μάλλον δεν θα εύρει απήχηση από τους γιατρούς, αλλά ούτε από τους ασφαλισμένους, που έχουν μάθει να απευθύνονται σε ειδικό, με δική τους ευθύνη αλλά ταυτόχρονη κάλυψη του κόστους από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Ίσως στο Υπουργείο θα έπρεπε να επεξεργασθούν την ιδέα του πλαφόν ανά ασθενή και της κλιμακωτής συμμετοχής των ασφαλισμένων, στις ειδικές υπηρεσίες υγείας.
Άλλη μια φορά, ουδεμία νύξη γίνεται σε Σχέδιο Νόμου, για υπηρεσίες γηριατρικής, που θα μπορούσαν να αποσυμφορήσουν σημαντικά στο σύστημα, όπως και αντίστοιχη ειδικότητα.
Επίσης, δυστυχώς εκ νέου, γίνεται προσπάθεια να χωρέσουν «μέτρα και σταθμά» άλλων χωρών, στην ακαταστασία, που χαρακτηρίζει τη χώρα μας, όπου ο ένας γκρεμίζει ό,τι προσπάθησε ο προηγούμενος και όλοι μαζί την Ελλάδα.
Είναι απαράδεκτη η στάση των τελευταίων Κυβερνήσεων, να ευτελίζουν με ουτοπιστικό τρόπο, το κόστος των ιατρικών αμοιβών, ουσιαστικά μετακυλίοντάς το στον ασφαλισμένο, που αν δεν πληρώσει, είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί αξιοπρεπώς. Με τον τρόπο αυτό, η χώρα μας, τροφοδότησε με άρτια καταρτισμένους νέους ιατρούς, τα ασφαλιστικά συστήματα της Ευρώπης. Οι γιατροί αυτοί, μετανάστευσαν επειδή, λόγω ανυπαρξίας μέτρων προστασίας της αξιοπρέπειας του επαγγέλματος, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις ανάγκες διαβίωσης των ιδίων αλλά και των οικογενειών τους. Στο εξωτερικό, η αξιοπρέπεια του επαγγέλματος του ιατρού, περιφρουρείται και από το κράτος και από τους Συλλόγους, που έχουν δύναμη, σε αντίθεση με την Ελλάδα, που αυτή η ισχύς, δεν τους αναγνωρίζεται.
Το σύστημα capitation, υπάρχει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, αλλά όχι με το ευτελές πρόσωπο, που επιθυμούν οι ιθύνοντες στην Ελλάδα και δίχως πάγιο τμήμα αμοιβής. Επίσης, στην Ευρώπη, τα εμβόλια και λοιπές υπηρεσίες, που δόθηκαν στα φαρμακεία, πληρώνονται επιπλέον από το κράτος, στα αντίστοιχα ιατρεία. Δεν στέλνουν συλλήβδην τους εμβολιασμούς στα φαρμακεία στην Ευρώπη για οικονομία, αλλά τούτα γίνονται παρουσία ιατρού, εκτός κάποιων εξαιρέσεων και μετά από νομοθετική ρύθμιση, ανά εμβόλιο. Αλλά και η διενέργεια rapid tests για covid 19 μέσα σε χώρους δίχως συγκεκριμένες προδιαγραφές, υπήρξε παγκόσμια πρωτοτυπία, όταν ακόμα και σε νοσοκομεία, στήθηκαν ειδικοί χώροι για αυτόν τον σκοπό.
Δεν είναι δυνατό να μην υπάρχει «πάτος» στις αμοιβές ιατρών του ΕΟΠΥΥ, αλλά και οπουδήποτε αλλού στον ιδιωτικό τομέα, επειδή έχομε μάθει να παραχωρούμε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας στα φαρμακεία, διότι αυτό, αποτελεί αφετηρία υποτίμησης, του επαγγέλματος και πηγή προφάσεων αμαρτιών.
Δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερος ανταγωνισμός στην υγεία. Δεν μιλάμε για εμπόρευμα, αλλά για ανθρώπινες ζωές. Η υγεία, βασίζεται στην κατάρτιση του ιατρού κι όχι μόνον στα μηχανήματα το ιατρείου. Δεν είναι κονσερβοκούτι, η παροχή υπηρεσιών υγείας.
Ο ευτελισμός της ιατρικής αμοιβής, αφενός, δίνει την ευκαιρία, σε επιχειρηματικούς ομίλους να απασχολούν ιατρούς με αμοιβές πείνας -όσους απομείνουν στην Ελλάδα- αφετέρου, γίνεται αιτία, να «καταπιούν όμιλοι» μικρά και έντιμα ιατρεία. Δεν «βγαίνει οικονομικά» ιατρείο με αμοιβές 3 και 5 ευρώ για επίσκεψη ή συνταγογράφηση. Η συνταγογράφηση είναι ιατρική πράξη. Η ευτελής αμοιβή, οδηγεί κάπου αλλού. Δεν μειώνεται το κόστος, μειώνοντας την αμοιβή του ιατρού. Μετατοπίζεται κύριοι του Υπουργείου, σαν τα πάχη των κυρίων και κυριών, που φορούν κορσέδες! Δεν εξαφανίζονται. Μετατοπίζονται. Σε άλλου είδους δαπάνες.
Δεν μπορεί ο τάδε ή ο δείνα επιχειρηματικός όμιλος υγείας να απασχολεί το γιατρό με μισθό πείνας, ώστε μέσα π.χ., υποθετικά εννοείται, από ποσοστά, να του επιβάλλει να αυξήσει τα κέρδη του. Ειδικά όταν η πηγή αυτής της κερδοφορίας είναι ο ΕΟΠΥΥ. Από την άλλη, αν βασιστούμε σε ιδιωτικό ασφαλιστικό φορέα, κατά πόσο είμαστε σίγουροι ότι θα μας παρέχονται υπηρεσίες αναλόγως τις ανάγκες μας στο μεγάλο κίνδυνο, όταν αυτές οι ανάγκες στοιχίζουν πολύ και θα πρέπει ο ίδιος γιατρός να ελαττώσει το κόστος αυξάνοντας την περίφημη κερδοφορία;
Ένα άλλο μέτρο, ταλαιπωρεί φαρμακοποιούς, γιατρούς και ασφαλισμένους. Εκείνο, της περίφημης άυλης συνταγογράφησης.
Καλό θα ήταν λοιπόν, να διευκρινισθούν μερικά απλά σημεία, σχετικά με το θέμα.
Ως άυλη θεωρείται μια συνταγή, που αντί για τυπωμένο χαρτί, παίρνεις έναν αριθμό, στο κινητό σου τηλέφωνο, με τον οποίο ο φαρμακοποιός, ανοίγει κι εκτυπώνει εκείνος τη συνταγή. Το ίδιο ισχύει και για τις διαγνωστικές εξετάσεις. Απλά γίνεται οικονομία στο χαρτί και το μελάνι και όπως λέγαμε παλαιότερα, δεν υπάρχει φυσικό αρχείο.
Η άυλη συνταγή, ή εντολή, μπορεί να εκδοθεί, είτε παρουσία του ασθενή, είτε εξ αποστάσεως. Ο γιατρός, που εκδίδει τη συνταγή, φέρει την ευθύνη, αφενός να σημειώσει ηλεκτρονικά αν η συνταγογράφηση έγινε παρουσία του ασθενή ή έγινε εξ αποστάσεως.
Η άυλη συνταγή, χωρίς φυσική παρουσία του ασθενή, εκδίδεται με ευθύνη του γιατρού, κατά την κρίση του, δηλαδή δεν είναι υποχρεωμένος ο γιατρός να το κάνει, αν δεν το κρίνει απαραίτητο.
Επίσης, κάθε άυλη συνταγή – εντολή, δεν έχει άυλη αμοιβή, όπως πολλοί νόμισαν αφελώς αλλά πρέπει υποχρεωτικά, να αντιστοιχεί σε αντίστοιχο φορολογικό παραστατικό, ή παραστατικό ασφαλιστικού φορέα, αν εκδίδεται σε συμβεβλημένο ιατρείο, ή ιατρείο των Κέντρων Υγείας, Νοσοκομείων κλπ. Αλλιώς, ο ιατρός κινδυνεύει σε περίπτωση ελέγχου, να υποστεί κυρώσεις.
Χτυπούν και ξαναχτυπούν τα τηλέφωνα των γιατρών, ακόμα και σε ώρες κοινής ησυχίας, αργίες και εορτές! Για τον Έλληνα ασφαλισμένο, συνήθως, δεν υπάρχει όριο, δυστυχώς! Η εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του messenger, των μηνυμάτων στα κινητά τηλέφωνα, έχει ισοπεδώσει τα πάντα. Κάθε ένας, που επιθυμεί να κάνει τη δουλειά του, επιπόλαια, εύκολα, δωρεάν και από το σπίτι του, βομβαρδίζει με μηνύματα, κάθε ώρα και στιγμή, έχοντας απαίτηση να λάβει απάντηση από το γιατρό του, που θεωρεί ότι είναι υποχρεωμένος μέρα και νύχτα να παρακολουθεί το προσωπικό του viber, mail, sms, messenger, imo, whatsup και δεν συμμαζεύεται…
Έχομε ξεφύγει εντελώς. Ο σεβασμός, είναι πλέον άγνωστη λέξη. Στην Αμερική και πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, αν ενοχλήσεις τον ιατρό σου στο τηλέφωνο ή αλλού, σου αποστέλλεται ο λογαριασμός της τηλε – επίσκεψης στο σπίτι, μαζί με την απόδειξη, από την γραμματέα του. Στην Ελλάδα όμως, οι Ιατρικοί Σύλλογοι, ταύτισαν τις αμοιβές των γιατρών με την ανυπαρξία, πλήρως εξαρτημένοι και ευπειθώς υποταγμένοι σε πολιτικές αποφάσεις. Οι οποίες δίνουν στον απλό κόσμο «προνόμια», όπως αυτό της άυλης συνταγής, αφήνοντας το δυσχερές επικοινωνιακό κομμάτι της επεξήγησης του μέτρου, στα τσακισμένα νεύρα του προσωπικού των ιατρείων, που πρέπει να εξηγήσει ότι απλώς εξαφανίστηκαν το χαρτί και το μελάνι αλλά ως εδώ…
Με τις άυλες συνταγές λοιπόν, η σχέση γιατρού – ασθενή, ξέφυγε εντελώς. Μπορεί να εξυπηρετήθηκε πολύς κόσμος, που λόγω της πανδημίας, έπρεπε να ελαττώσει επισκέψεις σε πολυσύχναστους χώρους υπηρεσιών υγείας, αλλά η σχέση ιατρού – ασθενή, δοκιμάστηκε και πολλές φορές διακόπηκε.
Οι άυλες συνταγές, αφορούν χρόνια νοσήματα, είτε παράταση κάποιας συγκεκριμένης θεραπείας με προϋπόθεση την παρουσία του ασθενή για εξέταση, τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Με αυτή τη λογική, δεν μπορείς να γράψεις αντιβιώσεις σε ασθενή, άυλα και όποτε το ζητήσει, αν δεν τον γνωρίζεις, δεν έχει εξετασθεί, δεν έχεις άποψη για το ιστορικό του, το περιστατικό, τις παρενέργειες, τις αλληλεπιδράσεις. Αυτό σημαίνει, ότι ο ασθενής, που δεν παρίσταται, ώστε να εξετασθεί, τις περισσότερες φορές, δεν μπορεί να λάβει άυλα ορισμένα φάρμακα. Το ίδιο ισχύει για χρόνια νοσήματα, όπου οι θεραπείες, πρέπει να αναθεωρούνται. Δε μπορεί να γράφονται με άυλη συνταγή, φάρμακα π.χ., για υπέρταση, νευρολογικά φάρμακα, για υπερχοληστερολαιμία π.χ., επί χρόνια, δίχως αιματολογικό βιοχημικό έλεγχο, ανά τακτά διαστήματα. Είναι αντιδεοντολογικό, παράτυπο και πολλές φορές εγκληματικό.
Επίσης για κάθε άυλη συνταγή, που αφορά χρόνια ή πολύ σπάνια, οξέα νοσήματα, πρέπει να κόβεται ηλεκτρονικά παραστατικό της εφορίας και μάλιστα άμεσα, εκτός αν είσαι συμβεβλημένος ή γιατρός του ΕΟΠΥΥ, νοσοκομειακός, ή οικογενειακός, οπότε, δεν χρειάζεται η απευθείας σύνδεση με την ΑΑΔΕ. Η καταβολή της αμοιβής, για συνταγή εξ αποστάσεως, γίνεται μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ή μέσω πιστωτικών καρτών.
Όλα αυτά, δεν εξηγήθηκαν στο κοινό, που βεβαίως, θεώρησε ότι οι γιατροί αποφάσισαν να εργάζονται δωρεάν, διότι εξετάζουν πλέον άυλα, έγιναν και οι ίδιοι άυλοι, οι συνταγές άυλες και οι αμοιβές τους επίσης.
Η άυλη θεσπίσθηκε για οικολογικούς λόγους και πρακτικούς, σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης, όπως έγινε με την πανδημία, όχι για να γράφουμε ότι θέλουμε χωρίς έλεγχο. Όταν όμως εκδίδεται άυλη συνταγή, ο ιατρός υποχρεούται να σημειώσει ηλεκτρονικά, αν παρίσταται ο ασφαλισμένος, ή ο ασθενής. Αν δεν παρίσταται σημειώνει ότι η έκδοση έγινε “χωρίς φυσική παρουσία”. Χωρίς φυσική παρουσία όμως, δεν μπορείς να γράψεις π.χ., αντιβίωση αλλά και πολλά άλλα φάρμακα, διότι πρέπει προηγουμένως, να έχεις εξετάσει, ή να έχεις παρακολουθήσει τον ασθενή προηγουμένως και να γνωρίζεις πάρα πολύ καλά τον ίδιο και το ιστορικό του.
Στην Ελλάδα, είχαν μάθει όλοι να αυτο-ιώνται αντιγράφοντας τη συνταγή της γειτόνισσας, που στη συνέχεια, απρόσκοπτα αγόραζαν από το φαρμακείο.
Είναι απίστευτο, πόσες εγκληματικές ενέργειες, θα είχαν προληφθεί, αν ίσχυε και στη χώρα μας, η υποχρέωση αγοράς των φαρμάκων -όλων των συνταγογραφούμενων- μόνο με ιατρική συνταγή. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, η απόκτηση της περίφημης αυτής συνταγής καταργήθηκε, διότι κρίθηκε περιττή, προκειμένου να κερδοσκοπούν μόνον όσοι παράγουν η πωλούν φάρμακα, παρακάμπτοντας το γιατρό, ο οποίος, πρέπει «από φιλανθρωπία» να εργάζεται δωρεάν. Ας αναλογισθούν όμως, οι αρμόδιοι, πόσες φορές αυτή η «φιλανθρωπία», υπήρξε ταυτόχρονα και πρόφαση αμαρτιών…
Δυστυχώς, ο «ξερόλας Ελληναράς», δεν θα μάθει ποτέ, πόσα έπαθε, από τις παρενέργειες, των φαρμάκων, που καταπίνει αλόγιστα δίχως έλεγχο και μέτρο, οι οποίες θα φανούν μετά από χρόνια… Αντίθετα, αναλίσκεται να ψάχνει συνεχώς, να βρει αιτίες, για την ατονία του, στα μεταλλαγμένα, καρκινογόνα, σε αεροψεκασμούς, σε εξωγήινους και θεωρίες για την κλιματική αλλαγή. Πολυσχιδής και πολυπράγμων, πολυμήχανος ως ο πρόγονος του Οδυσσεύς ο Ιθακήσιος, ερευνά («γκουγκλάρει») στο διαδίκτυο, το παίζει γιατρός κάνοντας γελοίες ερωτήσεις κι επειδή είχε μάθει, να αγοράζει 2-3 αντιβιώσεις να «υπάρχουν» στο σπίτι, μαγνήσιο για την ατονία, φολικό για την «αβιταμίνωση» και ίσως και για την «ποδάγρα», ποιος ξέρει…, το φέρει βαρέως, που το δύσμοιρο κράτος απαιτεί πλέον ιατρική συνταγή τουλάχιστον για την αντιβίωση, κάνοντας έτσι μια αρχή στο άναρχο χάος…
Καλό κουράγιο στο Υπουργείο Υγείας.
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός Γενικής Ιατρικής
MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας