Πασσάς Γιάννης

Ο φίλος

 

Δεν βρήκα άνθρωπο φίλο

και είμαι στον άνεμο φύλλο

γι’ αυτό και είχα σκύλο

φίλο μου καρδιακό.

 

Είχα ’να σκύλο μια φορά

φύλακα της αυλής μου

κι ήταν ο μόνος φίλος μου

κι αγάπη της ζωής μου.

 

Όταν με κοίταζε ο Ταρζάν

έτσι έλεγαν τον σκύλο

είχα μπροστά μου τον Χριστό

δώρα για να του στείλω.

 

Μια μέρα τον επάτησε

στο δρόμο ένα τρακτέρι

κτην αγάπη άρπαξε

απ’ το δικό μου χέρι.

 

Μέσα στα μάτια μου η αυλή

και κει πιο πέρα ο σκύλος

την ώρα που τον σκέφτομαι

ξαναγεννιέται ο φίλος.

 

Γιάννης Πασσάς

Από την ποιητική συλλογή

«Τα τραγούδια μου»