ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ… «καὶ οἱ νεκροί ἐν Χριστῶ ἀναστήσονται πρῶτον,…»

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΘΕΜΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ

Ο αείμνηστος και αγαπητός μας Θέμος Αναστασιάδης αναπαύεται εν Χριστώ στην εσχατιά της Ευρώπης, στο Γερολιμένα, πετώντας με τους γλάρους και περιμένοντας την ανάστασή του.

Ο αξέχαστος Θέμος αγάπησε και τίμησε την Αδούλωτη Μάνη, για τον λόγο αυτό κάθε καλοκαίρι αγκυροβολούσε τη θαλαμηγό του στο μικρό κολπίσκο του Γερολιμένα για λίγες μέρες, στο Κατάγκουνο όπως το λέμε.

Αφού λοιπόν ο μεγάλος Θέμος, αλλά και ταπεινόφρων, αγαπούσε και τιμούσε την ταπεινή και ένδοξη Πρωτοκόρη της Ελλάδας, Μάνη, δικαίως πολλοί Μανιάτες τον τιμούν και τον μνημονεύουν. Μεταξύ αυτών των Μανιατών είμαστε κι εμείς που όποτε περάσουμε από το Κοιμητήριο του Αγίου Νικολάου ανάβουμε το καντηλάκι του και λιβανίζουμε για να ευφρανθεί η ψυχή του αγαπητού μας Θέμου που πετάει στα ουράνια μαζί με τα θαλασσοπούλια της Μπαρμπαριάς.

Ίσως η ψυχή του Θέμου να συναντάει την ψυχή του Υπολοχαγού Ήρωα Θεόδωρου Τουρλομούση που έπεσε υπέρ Πίστεως και Πατρίδος στο Ελ Αλ Αμέϊν (απέναντι και νότια 200 μίλια περίπου από τον Γερολιμένα), στις 4 Νοεμβρίου του 1942. Εκεί θα συναντιούνται οι ψυχές τους και με την ψυχή του αείμνηστου πατέρα μου, Σπύρου Λαζαράκου, του τότε Ανθυπασπιστή που σήκωσε το άψυχο κορμί του Ήρωα, του φίλου, του συμπατριώτη, του συμπολεμιστή. Ο πατέρας μου θαύμαζε το ταλέντο του Θέμου!

Στο κατάλευκο μαρμάρινο μνήμα του Θέμου Αναστασιάδη ο Σταυρός μας δίνει το δικαίωμα, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, να γράψουμε τα εξής και τόσο επίκαιρα:

«Οὐ θἐλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περί τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθώς καὶ οἱ λοιποί οἱ μὴ ἔχοντες έλπίδα. εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς άπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεός τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῶ… καὶ οἱ νεκροί ἐν Χριστῶ ἀναστήσονται πρῶτον,… (Α΄ Θεσσαλ.). Καλή Ανάσταση Θέμο. Καλή Ανάσταση σε όλους τους κεκοιμημένους.