Κάσσης Μιχάλης

Ορπίδα

Πρώτα επονούσα κι όρπιζα

μα δα η ερπίδα εχάθη

κι ορπίδα μόνο μια ολιά

προσμένουμε απ’ τα νιάτα

τ’ ατύφλωτα και μια χουφτιά

αγνό λαό μπροστάρη

τα τσούλια του φορέσαμε

τον βρίζουμε χωριάτη

κι αυτός πασκίζει να σωθεί

πο νύχτα και σωτήρες.

Μιχάλης Κάσσης

Από την ποιητική συλλογή

«Ποιώντας»