Λαζαρίδης Λευτέρης
Ερωτικό ΙΙ
Σε περιμένω
όπως η παπαρούνα την Άνοιξη
το ξερό χώμα τη βροχή
ο ισοβίτης στο κελί του ένα πουλί
ο ναυαγός ένα σάπιο σανίδι.
Σε θυμάμαι
να περνάς τις μέρες σου ξέγνοιαστα
να ’χεις την άγια αμαρτία το αίμα σου
να κείτομαι θρυμματισμένος στο κατώφλι σου
και συ τον ήλιο να κουρσεύεις.
Και το παρόν γρήγορα γίνεται παρελθόν,
σαν το νερό που απ’ τα δάκτυλα ξεφεύγει.
Ότι και να ’γινε,
ότι κι αν ψιθυρίζεις,
για μένα ξεχωρίζεις
σαν τ’ άσπρο το πουλί
στ’ άσπρα πουλιά ανάμεσα.
Λευτέρης Λαζαρίδης
Από την ποιητική συλλογή
«Ίσως»