Ο φόβος, η απομόνωση, η πείνα, η μεγάλη προδοσία.Ας ανάψει κάποιος το φως

Το σκοτάδι απλώνεται πηχτό… η ανάσα παγώνει.. Παραμορφωμενες σκιές γεμίζουν το μυαλό. Οι ανάσες γρήγορες… ρηχές…

Ας ανάψει κάποιος το φως…

Η χειραγώγηση μαζική. Οι απατριδες και χρηματιζομενοι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να παίζουν με το μυαλό με τη ψυχή.

Ας ανάψει κάποιος το φως… Και ας κλείσει την τηλεόραση.

Η απομόνωση

Οι μάσκες για το καλό μας. Φιμώνουν συνειδήσεις χειραγωγούνε τα πλήθη. Δηλώνουν την απόλυτη υποταγή του πολίτη στην άρχουσα τάξη σε μια χώρα που γέννησε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ

Ας ανάψει κάποιος το φως…

Χάθηκαν οι αγκαλιές, τα φιλιά. Απόσταση και τέλος απομόνωση.

Η καρδιά ραγίζει. Η ασθένεια του μυαλού κυβερνά…

Ας ανάψει κάποιος το φως…

Μέσα σε λίγο καιρό χάθηκαν οι ζωές μας. Μέσα σε λίγο καιρό χάθηκαν τα προς το ζην. Μέσα σε λίγο καιρό χάθηκε η Ελευθερία, η αυτοδιάθεση του σώματός μας…

Ας ανάψει κάποιος το φως…

Γιατροί χρηματιζομενοι καταπατούν τον όρκο του Ιπποκράτη…

Πολιτικοί διεφθαρμένοι μας φορούν χειροπέδες… παίζουν το μυαλό μας

Επιτέλους ας ανάψει κάποιος το φως να φωτίσει ο ΚΟΣΜΟΣ

Κλαίρη Παπαντωνακου