Τα νέα του Καραγκιόζη..Για ακούστε τι προτείνει, ένα «πάνσοφο» σαΐνι!…

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Σταυράκη καλημέρα. Τι κάνεις;

ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ: Δόξα τω Θεώ, χάλια ρε μάγκα! Εσύ;

ΚΑΡ.: Μία απ’ τα ίδια!

ΣΤΑΥΡ.: Γράψε «χι» που λένε, και μούντζωστα!

ΚΑΡ.: Πως απ’ τη γειτονιά μας;

ΣΤΑΥΡ.: Είπα να ρίξω μια βόλτα ρε τσίφτη, για να βλεφαρίσω αν κουνιώνται οι βάρκες!

ΧΑΤΖΙΑΒΑΤΗΣ (Κάνει την εμφάνισή του): Φίλοι μου καλημέρα! Μήπως συζητούσατε κάτι σοβαρό και σας διέκοψα;

ΣΤΑΥΡ.: Ναι ρε βλάμη! Την ψάχναμε… Μπας και σκαμπάζεις, πόσα είναι τα μισά της χιλιάδας;

ΧΑΤΖ.: Πάντα με το χιούμορ στο στόμα κύριε Σταύρο! Αφού δεν διέκοψα κάτι σοβαρό, να σας πω κι εγώ κάτι που άκουσα παρήγορο;

ΚΑΡ.: Χατζατζαράκο, έχω μια προαίσθηση, ότι θα είναι, «παρηγοριά στον άρρωστο»!

ΧΑΤΖ.: Έλα βρε! Πάντα με αποπαίρνεις…

ΣΤΑΥΡ.: Ρίχτο ρε μάγκα, κι όποιος σε πειράξει, εγώ είμ’ εδώ…

ΧΑΤΖ.: Φίλοι μου, όπως θα ξέρετε κι εσείς, επειδή οι κλεψιές, οι ληστείες, τα εγκλήματα, και ένα σωρό άλλα, έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, κάποιος υψηλά ιστάμενος, πρότεινε το εξής: Όταν αντιληφθείτε ότι μπήκανε στο σπίτι σας, να κάνετε ότι κοιμόσαστε, για να μην σας πειράξουνε! Πως το ακούτε; Εγώ μάλιστα σκέπτομαι, ότι για πιο σίγουρα, αν πάρει κανείς και κάποιο ηρεμιστικό για να κοιμηθεί βαθιά, δεν θα τον πειράξει κανένας…

ΣΤΑΥΡ.: Καραγκιοζάκο, να τον σβερκώσω;

ΚΑΡ.: Άσε Σταυράκη! Ξέρεις πόσοι υπάρχουν στην πιάτσα με τα μυαλά του Χατζατζάρη; Που έτσι κι αρχίσεις να σβερκώνεις, θα πιαστεί το χέρι σου! Και δεν μου λες ρε Χατζατζάρη, αν σε πιάσει ανάγκη για τουαλέτα, τι θα τους πεις: «Συγγνώμη να περάσω;»

ΣΤΑΥΡ.: Τι λε ρε μάγκα! Ποια τουαλέτα! Θα τάχει κάνει απάνω του!

ΚΑΡ.: Άσε που έτσι και ροχαλίζεις και δεν τους αφήνεις να «συγκεντρωθούν» στο «ψάξιμο», σε φάγανε λάχανο!

ΧΑΤΖ.: Πω, πω, ματάκια μου, δεν τα είχα σκεφθεί αυτά…

ΚΑΡ.: Τι να σκεφτείς ρε τούβλο; Είχες δεν είχες, μου άναψες πάλι τα «λαμπάκια»! Μας έχουνε φλομώσει στις «κοτσάνες», και καθόμαστε και τους ακούμε! Ωραία προστασία μας προσφέρουνε!

ΧΑΤΖ.: Καραγκιόζη μου, άμα πεινάνε και οι «ξένοι», τι θα κάνουνε!

ΣΤΑΥΡ.: Καραγκιοζάκο, να του χαράξω τη μάπα, με τη «φαλτσέτα»;

ΚΑΡ.: Άσε Σταύρο… θα πας για ζωοκτονία! Και μην ξεχνάς Χατζατζάρη, ότι: Χιλιάδες Έλληνες προτιμήσανε να κάνουν το «σάλτο μορτάλε», παρά να ληστέψουνε και να σκοτώσουνε! Κανένας από τους «απρόσκλητους» δεν πεινάει! Έχει φροντίσει το κράτος γι’ αυτό! Αλλοίμονο από μας! Στο φινάλε Χατζατζαράκο, βάλε και μία ταμπέλα σπίτι που να λέει: «Πάρτε ότι θέλετε ελεύθερα και θα βοηθήσω στη μετακόμιση»!

ΧΑΤΖ.: Έλα ματάκια μου, τα παραλές!

ΚΑΡ.: Χατζατζαράκο, «προστασία ώρα μηδέν»! Το έχεις πάρει χαμπάρι;

ΧΑΤΖ.: Ναι ματάκια μου! Τώρα που μου εξήγησες…

ΣΤΑΥΡ.: Μάγκες! Για να το στρίβουμε, γιατί πολύ το ζορίσαμε το πράμα!

ΧΑΤΖ.: Ναι Καραγκιόζη μου ας ηρεμήσουμε! Φεύγω κι εγώ, και τα ξαναλέμε! Γειά σας.

ΣΤΑΥΡ.: Γιαχαραντάν κι από μένα!

ΚΑΡ.: Άντε, να πάτε στο καλό!

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ι. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ