Παπαοικονόμου Γιάννης

Γκρίζο σονέτο

Κάτω εμείς απ’ τα γιοφύρια

γυρεύαμε να σταυρωθούμε

χωρίς κι αυτό να το μπορούμε

δε δίνουν πια τριάντ’ αργύρια.

 

Γυρεύαμε να σταυρωθούμε

γιατί μας πόναγαν τα χείλη

καθώς μας έφτυναν οι φίλοι

χωρίς αυτό να το μπορούμε.

 

Γιατί μας πόναγαν τα χείλη

της άδειας μας ζωής τα λόγια

της κάθε μας στιγμής ρολόγια.

 

Της κάθε μας στιγμής ρολόγια

καθώς μας έφτυναν οι φίλοι

της άδειας μας ζωής τα λόγια.

 

Γιάννης Παπαοικονόμου

Από την ποιητική συλλογή

«33 γκρίζα σονέτα»