Αθάνατε Κώστα Βάρναλη

Στη δίκη του Λουντέμη ανάμεσα στους μάρτυρες υπεράσπισης ήταν και ο Βάρναλης.

Μόλις πληροφορήθηκε για τη δίκη ο δάσκαλος, έβαλε τα γιορτινά του και πήγε.

Δε λογάριασε ούτε το φόβο ούτε το κρύο ούτε και τα γηρατειά.

Διέσχισε το πλήθος των πραιτοριανών και μπήκε με θάρρος στην αίθουσα.

-Κωνσταντίνος Βάρναλης, φώναξε ο Κλητήρας.

-Δάσκαλε εσένα φωνάζουν, του είπε ο Νίκος Παππάς.

-Περάστε κ. Βάρναλη, είπε ο Εισαγγελέας.

-«Είναι ένοχος ο κατηγορούμενος;” Τον ρωτά ο πρόεδρος.

-Ένοχος; Όχι! Απαντά με έμφαση ο Βάρναλης. Για να είναι ένοχος ένας συγγραφέας πρέπει να δίνει αρνητικές απαντήσεις στις τρεις παρακάτω ερωτήσεις:

Πρώτον: Ζώντας σε μια κοινωνία αδικίας με ποιους θα πάει; Με τους αδικητές ή τους αδικημένους;

Δεύτερο: Αν ο λαός πέσει στα δεσμά της τυραννίας με ποιους θα συνταχθεί; Με τον τυραννισμένο ή με τον τύραννο;

Και τρίτο και τελευταίο: Αν η πατρίδα πάει σε εθνική σκλαβιά ποιους θα βοηθήσει; Τους κατακτητές ή τους κατακτημένους; Με τους κιοτήδες θα πάει ή με τα παλικάρια;

Γνωρίζω τον κατηγορούμενο από έφηβο. Τον γνωρίζω σαν συγγραφέα και σαν Έλληνα. Και σας δηλώνω κατηγορηματικά ότι και στις τρεις ερωτήσεις ο κατηγορούμενος έδωσε αυτές τις απαντήσεις. Δεν είναι ένοχος».

Η μαρτυρία του Βάρναλη είναι διαχρονική στην οποία οφείλει να απαντήσει ο καθένας μας σε όλους τους καιρούς.

Με ποίων την πλευρά συντάσσεται.

“Χρειάστηκαν να περάσουν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ», ήταν η απάντηση του Λουντέμη στους δικαστές…