Αλυφαντής Ανδρέας

Ο ταβερνιάρης

 

Στην υπόγεια ταβέρνα την ζωή μου την περνώ,

με κρασάκι βαρελίσιο τους θαμώνες ξενυχτώ.

 

Είμαι ένας ταβερνιάρης κάπελας και ’γω σωστός,

το κρασί μου είναι πρώτο είναι κίτρινος Θεός.

 

Όταν έρθει ο Σεπτέμβρης τα βαρέλια καθαρίζω,

με το μούστο τα γιομίζω και με χαρά σφραγίζω.

 

Κι όταν βγει το γιοματάρι εγώ κάνω την αρχή,

πίνω νέκταρ βαρελίσιο και αισθάνομαι λιοντάρι.

 

Με ακολουθούνε όλοι πίνουμε μαζί κρασί,

με ωραία μεζεδάκια ομορφαίνω τη ζωή.

 

Ανδρέας Αλυφαντής

Από την ποιητική συλλογή

«Με τα μάτια της ψυχής μου σ’ αγαπάω»