Κανατσέλης Γιάννης Ποίημα “Ζωή”
Λίγο νερό
απ’ την πηγή,
επόθησα
μια χαραυγή
Τα δάκτυλά μου
για να βρέξω
και τη ζωή μου,
λίγο ν’ αντέξω.
Είναι ο δρόμος
για μένα μακρύς,
διαβαίνεται δύσκολα
και πάντα τραχύς.
Νερό μια σταγόνα
να βρέξω τα χείλη
και να συνεχίσω
πριν έρθει το δείλι.
Χρόνους πολλούς
μ’ ελπίδα πλανιέμαι
τα πρώτα μου όνειρα
ποτέ δεν αρνιέμαι.
Το φως είναι ίδιο
σαν είσαι ευθύς
στην αγκαλιά του
μπορείς ν’ αφεθείς.
Οδηγό να το έχεις
όταν βαδίζεις
μα την ζωή σου
εσύ να ορίζεις.
Γιάννης Κανατσέλης