Κανατσέλης Γιάννης
Σαν άτι ξεχύθηκες
κι άρχισες να καλπάζεις
μα δεν ήξερες
που πηγαίνεις.
Σαν αστραπή έλαμψες
και σαν κεραυνός
ακούστηκε η λαλιά σου
μα δεν γνώριζες
την αιτία.
Για πού ξεκίνησες
και που διαβαίνεις;
Γιατί ύψωσες τη φωνή
και τι περιμένεις;
Τι σε κάνει
να σηκώνεις τη χαίτη
και να γίνεσαι ένα
με την οργή του αγέρα;
Σύρε και ηρέμησε.
Αυτός ο κόσμος,
ποτέ δεν θα σε δικαιώσει!
Άδικα ξεσπάς πάνω του!
Άφησέ τον να χαθεί!
Δεν μπορείς
να τον γυρίσεις πίσω.
Γιάννης Κανατσέλης