Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Απαράδεκτη η κατάσταση στην πλάζ Βοτσαλάκια Άχρηστη η ράμπα για ΑΜΕΑ

ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ2Η κατάσταση, που επικρατεί στην παραλία στα Βοτσαλάκια, όσον αφορά τη ράμπα για τους ΑΜΕΑ, είναι απαράδεκτη. Έχω κινητικά προβλήματα, καθότι νοσώ εδώ και 30 χρόνια από σκλήρυνση κατά πλάκας και για μένα είναι απαραίτητη.

Θα αρχίσω με τις θέσεις για παρκάρισμα, εκεί όπου κυριαρχεί το σήμα αναπηρίας, αλλά παρκάρουν μόνιμα μηχανάκια. Μετά ο ξύλινος διάδρομος που οδηγεί στη ράμπα, έχει τοποθετηθεί τόσο πρόχειρα, που κάθε κομμάτι του έχει διαφορετικό ύψος από το επόμενο, ώστε να γίνεται παγίδα γι αυτόν που κινείται με δυσκολία.

Όταν φτάσει, επιτέλους, στη ράμπα, πρέπει να ετοιμαστεί για πόλεμο. Γιατί αυτή είναι κατειλημμένη από άλλους, που κάθονται πάνω της, ακόμη και στην πολυθρόνα, και από ένα τσούρμο παιδιά που κάνουν βουτιές, κυρίως στα σίδερα μέσα στη θάλασσα, που καταλήγει η καρέκλα. Για να μπορέσω να μπω στη θάλασσα πρέπει να παρακαλέσω όλους όσους έχουν καταλάβει τη ράμπα, να φύγουν έστω για λίγο, πράγμα που το κάνουν πολύ  δύσκολα.

Στις 30 και στις 31 Ιουλίου η πολυθρόνα είχε χαλάσει και κολλούσε πάνω στη ράμπα, γιατί σε κάποια σημεία είχε σπάσει. Προχθές, στις 29 Ιουλίου, είχε ανοιχτεί και το κουτί με τον μηχανισμό τού Seatrack. Επιπλέον το ντους, που υπάρχει στην καρέκλα δεν έχει συνδεθεί με νερό και, φυσικά, δεν λειτουργεί. Όχι μόνο πλήρης αδιαφορία κι εγκατάλειψη, μα και κακοποίηση ενός μέσου, που στήθηκε, για να βοηθήσει τη ζωή αναγκεμένων σωματικά ανθρώπων.

Ως απλός δημότης ΑΜΕΑ τού Πειραιά, θέλω να ενημερώσω και να ζητήσω από τους αρμοδίους τού Δήμου να επιληφθούν άμεσα τού θέματος, δίνοντας μια λύση. Θέλω να γίνει σεβαστό το δικαίωμά μου  να κάνω το μπάνιο μου, γιατί για μένα είναι άσκηση και απαραίτητο.

Έχω πάρει το χειριστήριο των Seatrack από το Πανεπιστήμιο Πατρών και στις παραλίες άλλων Δήμων δεν χρειάζομαι άλλο άτομο να με βοηθήσει. Φθάνω μέχρι τη ράμπα και καταφέρνω να μπω στη θάλασσα.

Στα Βοτσαλάκια, στις 31 Ιουλίου τού 2022, χρειάστηκα δυο άτομα, για να σηκώνουν την καρέκλα όπου κολλούσε  και για να φωνάζουν στα πιτσιρίκια.

Απογοητευμένη έφυγα με μια απορία να κυριαρχεί στη σκέψη μου: “Το 2022 στον Πειραιά είναι δυνατόν να επικρατεί τόση αδιαφορία για τα ΑΜΕΑ; Η θάλασσα είναι μόνον για τους υγιείς;” Ας πάρει κάποιος θέση ή ας δείξει την ευαισθησία του! Απλό το δίλημμα!

Ελένη Σταθοπούλου

Φιλόλογος – Νομικός – Σύμβουλος ψυχικής  υγείας

Δημότης Πειραιά τηλ:6974918710

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *