Κατράκης Πότης

Παράδεισος τα χείλη σου

Παράδεισος τα χείλη σου,

γλυκιά η αγκαλιά σου.

Τρελαίνομαι κάθε φορά

να παίρνω τα φιλιά σου.

 

Πάρε με απ’ την Κόλαση,

που ‘ζησα τόσα χρόνια,

στην αγκαλιά σου σαν πουλί

να τραγουδώ αιώνια.

 

Κουράστηκα να περπατώ

στη ζούγκλα των ανθρώπων.

Απ’ τη μιζέρια πάρε με

και πάμε σ’ άλλον τόπον.

 

Μαζί οι δυο θα κάνουμε

τον ουρανό περβόλι.

Να κατοικούμε στα ψηλά

να μας ζηλεύουν όλοι.

 

Πότης Κατράκης