Η Φωτογραφία του Στέλιου . Στο κομό της Μαρινέλας

«Εχω στην κρεβατοκάμαρά μου μια φωτογραφία (σ.σ. με τον Στέλιο Καζαντζίδη) από τότε που ήμασταν πολύ ερωτευμένοι. Την κοιτάω και του μιλάω. “Γιατί έπρεπε να φύγεις τόσο γρήγορα, χριστιανέ μου; Γιατί δεν πρόσεξες τον εαυτό σου; Είναι καλύτερα εκεί που είσαι τώρα;’’» του λέω και καμιά φορά του θυμώνω».

Όλοι οι άνθρωποι που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν είναι κάπου όπου ίσως τους συναντήσουμε ξανά, όταν φύγουμε κι εμείς. Μακάρι, δηλαδή… Και ταυτόχρονα είναι γύρω μας. Μας παρακολουθούν, μας προσέχουν, χαίρονται με τις χαρές μας.