Κουλεντιανός Διονύσης

Τρία χαϊκού

Η πρωϊνή ομίχλη

περιδιαβάζει στο πρόσωπό μου.

Ίσως για να μου πει τ’ ανομολόγητα.

Σου πρότεινα το χέρι

για ένα χορό καταδικό μας

κι έμεινα από τότε δίχως χέρι!

Τριγύρω μας θανάτου σιωπή.

Όταν θ’ αναστηθούμε

θα ’χουμε πια ξεχάσει και τ’ όνομά μας!

Από την ποιητική συλλογή

«Λυρικά τιτιβίσματα»