Παπαοικονόμου Γιάννης

Το σώμα του έρωτα

Το σώμα σου χωράφι απλωμένο

προσμένει τ’ ουρανού μου τη βροχή

να ψάξει τη κρυφή σου αμυχή

και να τη σπείρει πόνο αγαπημένο.

 

Την ευωδιά του κόρφου σου γυρεύω

με της ανατριχίλας την αφή

στα κόκκινα ο νούς έχει βαφεί

καθώς το μέσα φώς σου ζητιανεύω.

 

Με μιας φυτρώνουν στάχυα πυρωμένα

εγέμισε ο  κάμπος σου φωτιά

που έχει κάνει μέρα τη νυχτιά

 

γέρνω πουλί με φτερά σπασμένα

πάνω σου με τα σπλάχνα ματωμένα

απ’ της ορμής σου τη βαθειά νυχιά.

 

Γιάννης Παπαοικονόμου

Από την ποιητική συλλογή

«33 γκρίζα σονέτα»