Πύλη αγάπης

Μερικές στιγμές, μας οδηγούν σε κάποια συμπεράσματα, μοιάζει τότε η ίδια ζωή να μας μιλά σε αυτά τα στιγμιότυπα, μέσα από το κάθε πλάσμα, με τον δικό της τρόπο, ίσως και τη δική της φωνή που άλλοτε την ακούμε, άλλοτε όχι…

Σίγουρα όμως την αισθανόμαστε, ακόμα κι αν δεν δώσουμε προσοχή στα μυστικά σήματα που μας στέλνει! Σαν να ανοίγεται μια πύλη εκείνη τη στιγμή! Μια Πύλη Αγάπης, που προσκαλεί να αγκαλιάσουμε την ίδια τη στιγμή, να την κρατήσουμε “αιχμάλωτη” μέσα στον περιορισμένο χρόνο μας στη γη, αλλά και τον απεριόριστο χρόνο της ψυχής μας που καταγράφει τα πάντα! Τότε έρχεται σε αυτή την πύλη που σας γράφω, ένα απεσταλμένο πλάσμα!

Ναι! Όπως το διαβάζετε, απεσταλμένο της ίδιας της Αγάπης! Αυτό το πλάσμα μας πλησιάζει γιατί αισθάνεται τις ψυχικές μας ενέργειες, αισθάνεται αυτή την ιδιαίτερη στιγμή που μας φέρνει η ζωή μαζί για να μας μεταδώσει την Αγάπη! Αυτό το πλάσμα ήρθε να μας διδάξει την αγάπη, με τον δικό του τρόπο, τη δική του ματιά! Γνωρίζει πως βρήκε τον αποδέκτη του, γνωρίζει πως η ψυχή αυτή που πλησίασε, το αγαπά, βλέπετε, δεν πρόλαβε να σκληρύνει, να αλλάξει, να προσκολληθεί στην ύλη, στα περιοριστικά συμφέροντα αυτού του κόσμου, είναι ένα πλάσμα, που φέρει την αθωότητα μέσα του, αλλά και την ενθύμηση μιας άλλης πατρίδας Φωτεινής! Η ανάμνησή της είναι τόσο ζωντανή, που πάλλεται ένα Φως λευκό που το οδηγεί σε ότι ανταποκρίνεται σε αυτό το Φως…

Μυστική συνεννόηση τότε γίνεται με την Πύλη αυτής της Αγάπης, αυτές οι τρυφερές στιγμές που “μιλάνε” ψιθυριστά στη ψυχή που απευθύνονται: Ξέρεις;

Μην αλλάξεις… Ποτέ… Σ’ αγαπώ… Τόοοοοσο πολύ!

Μαρία – Μαριάνθη Χαρίτου