Το ανέκδοτο της φωνής
Πάει μια μέρα ένας σε ένα παπά για να εξομολογηθεί.
Του λέει λοιπόν:
– «Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειο μου».
– «Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου», του λέει ο παπάς.
Τότε λοιπόν του ξαναλέει ο εξομολογούμενος:
– «Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 2 χιλιάδες το μήνα».
Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
– «Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω».
Και τότε ο εξομολογούμενος σιγανά:
– «Πάτερ μου δεν του ’χω πει ότι τελείωσε ο πόλεμος…»