Τα νέα του καραγκιόζη
Μας ρουφάν το αίμα σαν «βδέλες»
Γερμανία & Βρυξέλλες…
ΧΑΤΖΙΑΒΑΤΗΣ: Καραγκιόζη μου καλημέρα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο στεναχωριέμαι, όταν σκέπτομαι, ότι μας ρουφάνε το αίμα από παντού, σαν «βδέλες»…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Χαίρω πολύ!… Αλλά εγώ να δεις, τι κόντεψα να πάθω… Λίγο έλειψε να ξεματώσω τελείως…
ΧΑΤΖ.: Τι μου λες; Είχες κάποια αιμορραγία;
ΚΑΡ.: Δώσε βάση, και άκου… Έρχεται προχθές ο «τσιφούτης» ο σπιτονοικοκύρης μου…
ΧΑΤΖ.: Ο κύριος Σολομών;
ΚΑΡ.: Ναι… Ο Σολωμός…
ΧΑΤΖ.: Καραγκιόζη μου, μη βγάζεις το «ν» από τη λέξη, γιατί όπως διάβασα, ο ήχος του βοηθάει τον εγκέφαλο!
ΚΑΡ.: Χατζατζάρη, όπως έχουνε εξελιχθεί τα πράματα, το «Κ» βοηθάει πιο πολύ… Γιατί από το «Κ», ξεκινάει η λέξη «καρβέλι»! Κατάλαβες;
ΧΑΤΖ.: Πάντα με το χιούμορ στο στόμα… Λοιπόν, τι μου έλεγες;
ΚΑΡ.: Ναι. Ήρθε λοιπόν ο «τσιφούτης», για να πάρει τα νοίκια που του χρωστάω. Εγώ θέλω νοίκια, μου λέει! Δεν έχω, του λέω… Τότε εσύ, δίνε εμένα, δύο κιλός αίμα!…
ΧΑΤΖ.: Τι μου λες ματάκια μου! Αυτό μου θυμίζει το έργο, ο «Έμπορος της Βενετίας», όπου ο τοκογλύφος, ήθελε να πάρει τις σάρκες του ανθρώπου! Τελικά τι του είπες;
ΚΑΡ.: Τι να πω… Τρέχω στο «Τζάνειο» που εφημέρευε, και τους ζητάω να μου πάρουνε το αίμα! Με κοιτάει ο γιατρός από πάνω μέχρι κάτω, και μου λέει: Περιμένετε δύο λεπτά, και έφτασα…
Ξενάρχεται μαζί με δύο νοσοκόμους, οι οποίοι βαστάγανε ένα «μανδύα»… Φορέστε μου λέει αυτή την ζακέτα, γιατί όταν σας πάρουμε το αίμα, θα σας πιάσουνε κρυάδες… Αλλά έλα που την ψυλλιάστηκα ότι ήτανε «ζουρλομανδύας» και παίρνω δρόμο! Με το που βγαίνω έξω, ακούω ένα «ψιτ», και βλέπω ένα ποδήλατο!
«Πάρτε με κύριε από ‘δω, γιατί με αφήσανε στον ήλιο, και έχω καεί!» Καβαλώ το λοιπόν το ποδήλατο, και έτσι την γλύτωσα!
ΧΑΤΖ.: Τι λες βρε τρομάρα σου! Έφτιαξες ολόκληρο παραμύθι, κι εγώ κάθομαι και σ’ ακούω…
ΚΑΡ.: Χατζατζαράκο, τα παραμύθια μας διδάσκουνε! Αυτό το ’μαθα απ’ την γιαγιά μου… Θέλησα να σου δώσω να καταλάβεις, ότι κι εγώ συμπάσχω μαζί μ’ εσένα…
ΧΑΤΖ.: Κατάλαβα Καραγκιόζη μου! Πάντα μιλάς με νόημα… Ας ελπίζουμε να δούμε καλύτερες μέρες. Γεια σου ματάκια μου.
ΚΑΡ.: Στο καλό, Χατζατζαράκο…
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ι. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ