Παναγιωτίδης Απόστολος

Η άλλη εποχή

Στην άλλη, που δεν είδαμ’ εποχή,

οι δρόμοι μπλέχτηκαν σα φίδια.

Γέμισε η ζωή σαρίδια

κι ένα κεφάλαιο, ν’ ανοίξουμε,

θελήσαμε σα μια νέ’ αρχή,

 

αλλά ξεχάσαμε,

να κλείσουμε το παράθυρο,

πριν δούμε τη βροχή του

Φθινοπώρου.

 

Φωνή, πνοή του πεζοπόρου,

η ανάσα μας στο ανηφόρι

κι ένας ο λόγος της καρδιάς

που στη σκιά μιας λυγαριάς,

 

όταν χάθηκε του δειλινού το χρώμα,

όταν στο μονοπάτι μύρισε το χώμα,

μ’ ένα μας δάκρυ γράφτηκε

στην πέτρα της σιωπής.

Απόστολος Παναγιωτίδης