Κανατσέλης Γιάννης Ποίημα “Ζάχο”

Ζάχο

 

Έφυγες για τους ουρανούς

τους πολύ αγαπημένους

αυτούς που πάντα έδιναν

ζωή στους πονεμένους.

 

Όλ’ η ζωή σου ήτανε

για πένα και για έρωτα

με μια γλυκιά αναλαμπή

μακριά απ’ τα ξενέρωτα.

 

Κάλπαζες μες στα σύννεφα

μαζί με το φεγγάρι

και κάθε μέρα έγραφες

ένα μαργαριτάρι.

 

Ελεύθερος απ’ όλα πια

μακριά απ’ όλα τώρα

έφυγες για πολύ ψηλά

κρυφά μέσα στη μπόρα.

 

Γιάννης Κανατσέλης