Κανατσέλης Γιάννης ποίημα “Η παιδική μου κούπα”
Σου ’δωσα νερό να πιεις
με την παιδική μου κούπα
κι ήταν τα χείλη σου ζεστά
σαν μου ’πες, όσα σου ’πα.
Είδα το κοκκινάδι σου
ν’ αστράφτει κει στο χείλος
της κούπας μου της παιδικής
και να γυρνά σα μύλος.
Την έκρυψα στη μνήμη μου
μήπως κανείς την πλύνει
την κούπα μου την παιδική
και μου τηνε μολύνει.
Ενθύμιο για πάντοτε
θα είναι συντροφιά μου
μέσα σε ότι πόθησα
κι αγάπησε η καρδιά μου.
Ήτανε δώρο από Θεό
μ’ αυτή να σε κεράσω
και την υπόλοιπη ζωή
μ’ αυτή να την περάσω.
Γιάννης Κανατσέλης