Κάσσης Μιχάλης
Τροπαιούχος
Σκούχτε, τρανή φωνή,
ν’ ακουστούν οι αντρειωμένοι,
να δώσουν κλότσο δυνατό,
στου κιβουριού την πλάκα,
να βιαστικοσυγυριστούν,
πάει στράφι ο αγώνας, το αίμα.
Ξενόδουλοι μας πούλησαν
την καψερή πατρίδα,
για τ’ άσπρα την πουλήσανε
ξανά πάλι και πάλι.
Αντράκια ξενοκίνητα,
ξενοδασκαλεμένα,
σε μαύρες πόρτες όμωσαν
να φαν’ ούλο το βιός του,
τουνού του δύσμοιρου λαού,
ρέψαν κρουνοί το αίμα.
Σε τούτο πα το δύστρατο,
Ανατολής και Δύσης
που φωσφορίζει από φως
κι αντιλαμπίζουν δόξα,
όλα τα στριλολάγκαδα,
βράχοι, κορφές, κλεισούρες,
αντιλαλήσανε στη γη,
ράϊσαν τα θεμέλια.
Ένας με μύριους πολεμά,
και βγαίνει τροπαιούχος.
Καταξεσκίζει σκοτεινιές,
να κρούξει μάτι ο γήλιος,
στα άφεγγα τα τάρταρα
το νου της δικιοσύνης.
Κάλιο νεκροί μαχόμενοι,
παρά ζωή ευνούχου,
ένας να μείνει όρθιος
πάλι θα ζει η πατρίδα.
Μιχάλης Κάσσης
Από την ποιητική συλλογή
«Ποιώντας»