Κανατσέλης Γιάννης ποίημα “Ποτέ ξανά”

Ποτέ ξανά

 

Στον ατέρμονα πόνο

στη δύσκολη ζωή

πόσο θα ’θελες μόνο

κανείς να μη βρεθεί.

 

Να απλώσεις το χέρι

τρυφερά να του πείς

πως έχει ένα ταίρι,

κοντά του να σταθείς.

 

Οι ανέμοι χτυπάνε

δέρνουν το σκαρί

αλυχτούν, λυσσομανάνε

στο έρμο δεντρί.

 

Λιμάνι ποθούνε

να μπουν να σωθούν

στο δρόμ’ όσοι ζούνε

και σκληρά διαβιούν.

 

Όλα να σιάξουν

μπορούν στη στιγμή

αρκεί να αδράξουν

τη ζωή με πυγμή.

 

Ν’ αφήσουν για πάντα

ότι τους τυραννά

να πούνε αγάντα

και ποτέ ξανά.

 

Τραγούδι ν’ αρχίσουν

νέο και απαλό

πίσω μην γυρίσουν

σε κόσμο απατηλό.

 

Γιάννης Κανατσέλης