ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ .ΛΗΘΗ-ΦΟΒΟΣ-ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ και η «Χαμένη Ψήφος»
Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος
Email: jlazarakosdim@yahoo.gr
Δόξα τω Θεώ, οι Έλληνες δεν αλώθηκαν, μέχρι σήμερα, στο σύνολό τους. Δυστυχώς όμως ένα μεγάλο ποσοστό αφού κατάφεραν να το εξαπατήσουν και το εκφύλισαν, στη συνέχεια το οδήγησαν μέσω του διαρκή φόβου στις διαρκείς επιθυμίες. Αυτό στην εργασία μας, που συγγράφεται προς έκδοση με τίτλο, «ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ απολογητισμός ομολογητισμός», το ονομάζουμε «Νεοταξική Επιθυμιακή Συνείδηση». Πολύ αμφίβολο θεωρείται αν οι Έλληνες (άντρες – γυναίκες) που έχουν υποστεί αυτή την ολέθρια υπαρξιακή άλωση, περνώντας από τη νόηση στην αντινόηση, μπορούν να επιστρέψουν πίσω στις ρίζες της Ρωμιοσύνης. Κύριος γνωρίζει.
Μία αναδρομή στην Ομήρου Οδύσσεια θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη σήμερα. Μας περιγράφει ο Όμηρος τους λωτούς των Λωτοφάγων που όποιος τους έτρωγε ξέχναγε πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία κ.λ.π. Μας διηγείται επίσης την ελεεινή και τρισάθλια συμπεριφορά των Μνηστήρων, 108 στον αριθμό! Όλοι σαν βρωμερές ύαινες έπεσαν να ξεσκίσουν την αγαπημένη του Πολυμήχανου Οδυσσέα Ιθάκη, τους υπηκόους του, την περιουσία του και το χειρότερο την πολυαγαπημένη του Πηνελόπη και τον λατρευτό του Τηλέμαχοˑ γιατί πίστευαν, οι ήδη καταδικασμένοι σε θάνατο, πως ήταν νεκρός.
Οι σύντροφοι του βασιλιά Οδυσσέα έφαγαν τους λωτούς και η λήθη έσβησε τις «ιστορικές μνήμες» τους, όπως ορίζονται από τον Κορνήλιο Καστοριάδη. Δηλαδή την πατρίδα τους, τη θρησκεία τους και την οικογένειά τους. O Οδυσσέας όμως δεν έφαγε και μάζεψε τους αποχαυνωμένους, θα λέγαμε, συντρόφους του για να συνεχίσει το ταξίδι το αναζητώντας τη χαμένη Ιθάκη. Γιατί εκεί κτυπούσε η καρδιά του και φτερούγιζε η ψυχή του…
Αξίζει να αναφερθούμε στους δύο ελεεινούς και τρισάθλιους Μνηστήρες που σκότωσε πρώτους ο τρομερός Έλληνας Οδυσσέας. Τον Αντίνοο και τον Ευρύμαχο. Ο Αντίνοος διέστρεφε τη νόηση σε αντινόηση και ο Ευρύμαχος, αυτό το θρασύδειλο ανθρωπάκι, ήταν ο φόβος και ο τρόμος. Σήμερα γεμίσαμε με Αντίνοους και Ευρύμαχους που μας κουνούν απειλητικά το δάκτυλο μέσω της Νεοφιλελεύθερης και Νεοταξικής Μονεταριστικής Πολιτικής που εφαρμόζουν σε μια Δημοκρατία της επίφασης, κατά τη δική μας νόηση και όχι αντινόηση. Ο Ελληνικός λαός, κατά την άποψή μας ουσιαστικά, δεν είναι κυρίαρχος, αλλά κυριαρχούμενος με δήθεν τυπική κυριαρχία. Αν και «2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. 3) Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». (Άρθρα Συντάγματος).
Εμείς Συνταγματολόγοι δεν είμαστε, αλλά δεν είμαστε και αποχαυνωμένοι, όσοι τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν έχουμε φάει τους μυθικούς λωτούς που εισάγουν οι κατά καιρούς εντολοδόχοι από τη Δύση και στην οποία ανήκουμε. Κατ’ επέκταση και η Ευρασία, πάνω στην οποία υπάρχουμε και ανήκουμε, ανήκει στις ΗΠΑ, ή επικυριαρχείται από αυτές που με τη σειρά τους δεν ανήκουν στην Ευρασία! Τι παράδοξο κι αυτό; Για να διαπιστώσετε το αληθές των γραφομένων μας, όσοι γνωρίζετε περί «Ευρασίας», ρωτήστε το συγγενικό και κοινωνικό σας περίγυρο και θα διαπιστώσετε μια φριχτή πραγματικότητα. Δηλαδή ΑΓΝΟΙΑ. Κι εσείς που δεν γνωρίζετε μάθετε όσο μπορείτε καλύτερα τα περί «Ευρασίας», όχι στα γεωλογικά, αλλά στα γεωπολιτικά και μιμηθείτε τους προηγούμενους. Θα διαπιστώσετε το ίδιο. Τώρα για τους πρώιμους ή όψιμους επικριτές μας θα πούμε, αφού μας δίνουν το δικαίωμα, ότι έφαγαν τους λωτούς των Λωτοφάγων, φοβούνται τον Ευρύμαχο και είναι με τη θέλησή τους τσιράκια του Αντίνοου. Το δικαίωμα για να τους καταλογίσουμε όλα αυτά είναι: Ότι ο Ελληνικός Λαός, στην πλειοψηφία του, ήθελε και θέλει μια Πατρίδα αυτάρκη στα γεωργικά, κτηνοτροφικά και αλιευτικά αγαθά. Ποτέ δεν την απόκτησε, αν και ήταν και είναι τόσο εύκολη η Πρωτογενής Παραγωγή για όλα αυτά στην Ελλάδα μας. Πάντα του έλεγαν «δεν μας αφήνουν οι ξένοι». Οι Ευρωπαίοι (τότε ΕΟΚ) πλήρωναν όσους ξερίζωναν τα αμπέλια τους και κατέστρεφαν τα ψαροκάϊκά τους! Οι Έλληνες επιθυμούσαν και επιθυμούν, ανεπτυγμένη βιομηχανία σε πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή, σύμφωνα με τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυνατότητες. Δεν την απέκτησαν ποτέ. Όταν πήγαινε να ευδοκιμήσει κάποιοι εντολοδόχοι πολιτικοί την κατέστρεφαν με χίλια δόλια τεχνάσματα, διότι οι αφέντες εντολοδότες, του παγκόσμιου δυτικού οικονομικού κατεστημένου δεν ήθελαν και δεν θέλουν μια βιομηχανική Ελλάδα. Τι Ελλάδα ήθελαν και θέλουν; Μα τι άλλο, αυτό που ζούμε τις τελευταίες δεκαετίες. Ήθελαν και θέλουν την Ελλάδα της ανάγκης, της ανεργίας, των επιδομάτων, των υπηρεσιών κοινωνικών παροχών, της μετανάστευσης και της αστυφιλίας και τόσα αμέτρητα άλλα.
Έχουμε λοιπόν άδικο; Πέρασαν βασιλιάδες, δημοκρατικές κυβερνήσεις (δεξιές, αριστερές, κεντρώες, αριστεροδεξιές, δεξιοαριστερές), βεβαίως και δικτάτορες και τι συμπεραίνουμε σήμερα προς τα τέλη του 2022; Ότι ποτέ σ’ αυτό τον τόπο δεν συναποφασίστηκε απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις ένα Μακροχρόνιο Ολοκληρωμένο Εθνικό Πατριωτικό Σχέδιο Ανάπτυξης (Μ.Ο.Ε.Π.Σ.Α. – ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ απολογητισμού ομολογητισμού). Μία μορφή αυτού, το είδαμε σχετικά στην Ιταλία.
Τελειώνοντας υπενθυμίζουμε πως σε τούτη την Πατρίδα κατασκευάστηκαν σιδηροδρομικές ατμομηχανές, πετρελαιομηχανές, πλοία, αυτοκίνητα, όπλα, φάρμακα και πάρα πολλά άλλα. Όμως όλα χάθηκαν γιατί επικρατούσε και επικρατεί η δολερή θεωρία της «ΧΑΜΕΝΗΣ ΨΗΦΟΥ». Κάποτε οι Έλληνες για να μη χαθεί η ψήφος τους δεν ψήφισαν το κόμμα του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, του Μεγάλου αείμνηστου Σωτήρη Σοφιανόπουλου, Ιδιοκτήτη της ΧΡΩΠΕΙ (άνω των 3.000 εργαζομένων) για να μη χαθεί η ψήφος τους! Ζήτω η ΑΝΤΙΝΟΗΣΗ!
Με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ στις «ιστορικές μνήμες» και ενάντια στην αποχαύνωση των Λωτοφάγων θυμίζουμε το: «Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδωμένε» (Διονύσιος Σολωμός).