Τα νέα του Καραγκιόζη..Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια, κι από …χάλια, μια απ’ τα ίδια…
ΧΑΤΖΙΑΒΑΤΗΣ: Καραγκιόζη μου καλημέρα.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μακάρι να ήτανε καλή…
ΧΑΤΖ.: Έχεις δίκιο ματάκια μου, αλλά τι να πω… σκέπτομαι πολύ… τόσο, που έχει μπλέξει το μυαλό μου… Εσύ πως τα βλέπεις;
ΚΑΡ.: Έχω τόσο πολύ θυμώσει, που αν εύρισκα τρόπο να γίνω «αόρατος», θα χαστούκιζα πολλούς από τους πολιτικούς μας, έτσι, για να βγάλω το άχτι μου!…
ΧΑΤΖ.: Καραγκιόζη μου, δεν λέω ότι δεν ευθύνονται για πολλά πράγματα, αλλά στην περίπτωση του πολύωρου συνεδρίου στις Βρυξέλλες, πέσανε οι Ευρωπαίοι να μας φάνε… Ξεχνάνε ότι μας χρωστάνε…
ΚΑΡ.: Κάνεις λάθος… Αυτοί που ξεχνάνε είμαστε εμείς… Τώρα που φτάσαμε στο Αμήν, θυμηθήκαμε το δάνειο και τις αποζημιώσεις που μας χρωστάνε οι Γερμανοί… Για έλα να κάνουμε ένα ταξίδι 45 χρόνια πίσω στον χρόνο, και να ξαναθυμηθούμε πως «λειτούργησε» η Δημοκρατία, από τότε που έφυγε η Χούντα μέχρι σήμερα… Αν της έδινες ανθρώπινη μορφή Χατζατζαράκο, πως θα την περιέγραφες;
ΧΑΤΖ.: Καραγκιόζη μου, σαν μία ωραία κοπέλα με ευγενική ψυχή, που είναι πρόθυμη να μας προσφέρει ότι καλύτερο μπορεί…
ΚΑΡ.: Σωστά! Έτσι περιμέναμε όλοι, μετά την «επάρατη» χούντα, καθώς είμαστε πεινασμένοι και κουρελιασμένοι, να έλθει η σωτηρία…
ΧΑΤΖ.: Τι λες ματάκια μου, δεν ήτανε όπως τα λες…
ΚΑΡ.: Σκέψου να ήτανε κιόλας…. Παρ’ όλα αυτά, όπως λέει και το τραγούδι, «Όμορφη μου Παναγιώτα, πήραμε την κάτω βόλτα». Η όμορφη κοπέλα που φαντάστηκες, μεταμορφώθηκε σε «στρίγγλα», και έτσι δημοκρατικότατα, πήρανε οι Τούρκοι και το υπόλοιπο κομμάτι της Κύπρου, κατόπιν, αν δεν γραφόσουνα στις «δημοκρατικές» κλαδικές δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα, τα «πακέτα» που ερχόντουσαν από την Ευρώπη για να γίνουν εδώ εργοστάσια, βγαίνανε στη Βουλγαρία, υπογράφεται η άρση εμπολέμου με την Αλβανία, χωρίς ανταλλάγματα, οι δύο τέως Πρωθυπουργοί ανοίγουνε τις «πόρτες»…, στην συνέχεια ο «κλέψας του κλέψαντος», αν γινόταν ταινία θα έπαιρνε σίγουρα «όσκαρ».
ΧΑΤΖ.: Μα Καραγκιόζη μου, οι σύμμαχοι δεν μπορούνε να μας βοηθήσουν;
ΚΑΡ.: Ποιοι σύμμαχοι; Τις περισσότερες ζημιές, αυτοί μας τις κάνανε!… Πάρτο χαμπάρι… Μας ζηλεύουνε όλοι! Κι εμείς αντί να γίνουμε μια γροθιά, ώστε να μη μπορεί να μας κουνήσει κανείς, αφεθήκαμε, βολευτήκαμε, και με το σκεπτιστικό: να μην περάσουνε τα παιδιά μας, ότι περάσαμε εμείς, τα κάναμε «βουτυρομπεμπέδες!»
ΧΑΤΖ.: Ματάκια μου, τώρα με την «Ιθαγένεια», θα μεγαλώσει το δυναμικό της Ελλάδος… Θα προστεθούν, χιλιάδες Έλληνες.
ΚΑΡ.: Σ’ αυτούς τους χιλιάδες Έλληνες, αν σε έναν πόλεμο, παραταχθεί απέναντί τους στρατός που θα ανήκει στη «ράτσα» τους, θα τον πολεμήσουνε;
ΧΑΤΖ.: Τώρα με έβαλες σε σκέψεις Καραγκιόζη μου…
ΚΑΡ.: Χατζατζαράκο, το «ρεζουμέ» της υπόθεσης είναι ότι πληρώνουμε τα λάθη μας… Κατάλαβες;
ΧΑΤΖ.: Ναι Καραγκιόζη μου, δυστυχώς… Πάω μια βόλτα να ξεζαλιστώ, και τα λέμε. Γεια σου ματάκια μου.
ΚΑΡ.: Να πας στο καλό.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ι. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ