Κανατσέλης Γιάννης

Χαμένος παράδεισος

 

Σαν φύλλα του Οκτώβρη

σκορπισμένα στη γη

είναι τα όνειρά μου

αφού έφυγες σύ.

 

Προσπαθώ να πλευρίσω

του λιμανιού την προβλήτα

για να βρω ξανά

την αγάπη που είχα.

 

Πόσο θάθελα τώρα

κοντά σου να πλαγιάσω

να σου πλύνω το δάκρυ

τα χεράκια σου να πιάσω.

 

Όλα φεύγουν και πάνε

όταν λείπει η αγάπη

ο κόσμος τότε γίνεται

μια μεγάλη απάτη.

 

Όλα γκρεμίζονται

πέρα ως πέρα

άσε να δέσω κοντά σου

μη με ρίχνεις σε ξέρα.

 

Καράβι ακυβέρνητο

που ψάχνει γαλήνη

άστρο αισθάνομαι

που το κρύβει η σελήνη.

 

Την όαση έχασα

σε έρημο μπήκα.

Ήμουν σε παράδεισο

και δεν ξέρω πως βγήκα.

 

Γιάννης Κανατσέλης