Βογιατζής. Αλεξ. Γεώρ
Πετούσε σαν τον αετό
στην απεραντοσύνη,
τ’ αεροπλάνο θεϊκό
στη μάχη στην ειρήνη.
Το ζήλευαν και τα πουλιά
κι οι ομορφιές της φύσης
ζωγράφιζε τη λεβεντιά
μ’ αέρινες κινήσεις.
Να πετάξει πια δεν μπορεί,
είναι παροπλισμένο,
το παρελθόν αναπολεί
το χιλιοδοξασμένο.
Γύρω του βλέπει χειριστές
που πέταγαν μαζί του
μηχανικούς π’ ώρες πολλές
φρόντιζαν το κορμί του.
Νοσταλγικά αναζητά
τ’ άψογο πέταγμά του
μα τώρα βλέπει και πονά
τ’ ανενεργά φτερά του.
Με σθένος έφτανε ψηλά
στ’ άγγιγμα των αστέρων,
υποκλινόμαστε σεμνά
στον θρύλο των αιθέρων.
Γεώρ. Αλεξ. Βογιατζής
Από την ποιητική συλλογή
«Ξημερώνει»