Μπαίνει ο Νοέμβριος
Ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, ωστόσο έχει πάρει την ονομασία του από το λατινικό Novem που σημαίνει ένατος. Ο λαός του έχει δώσει πολλά ονόματα, μεταξύ αυτών Κρασομήνας (επειδή ανοίγουν τα βαρέλια με το καινούργιο κρασί), Βροχάρης (γιατί είναι ο κατεξοχήν μήνας των βροχών).
Ο Νοέμβριος ονομάζεται και σποριάς, αφού είναι ο κατεξοχήν μήνας σποράς δημητριακών και οσπρίων. Τυπική εορτή της σποράς, που δείχνει πόσο έχουν συνδεθεί με τις λατρευτικές υποχρεώσεις οι ανάγκες της ζωής είναι η 21η Νοεμβρίου, κατά την οποία γιορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου, που θεωρείται η προστάτιδα της σποράς. Ανάλογα τώρα με τον κάθε τόπο και το σημείο στο οποίο βρίσκεται η σπορά, η Παναγία αποκαλείται, Αρχισπορίτισσα, Μεσοσπορίτισσα ή Ξεσπορίτισσα.
Την παραμονή ή ανήμερα των Εισοδίων της Παναγίας οι αγρότες συνήθιζαν να βράζουν πολλά σπόρια μαζί (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι, ρεβίθια, κουκιά, φασόλια, φακές) και να τα μοιράζουν σαν τα κόλλυβα στη γειτονιά, «για να γίνουν καλά τα σπαρμένα», όπως έλεγαν, εξ ου και η ονομασία «σπερνά» για τα κόλλυβα, σε ορισμένες περιοχές της Πελοποννήσου. Ένα πιάτο από αυτά το πήγαιναν στην Εκκλησία για να λειτουργηθεί και στη συνέχεια το μοίραζαν στο εκκλησίασμα. Κάποια από τα βρασμένα όσπρια επέστρεφαν και στο σπίτι του καθενός έτσι σε αυτά είχαν μερίδιο όλα τα μέλη της οικογένειας, ακόμα και τα ζωντανά. Ότι περίσσευε το έριχναν στα χωράφια για να πάνε καλά οι σοδιές τους.
Το Νοέμβριο το κρύο αρχίζει να δυναμώνει για τα καλά έτσι φτάνουμε στο τέλος του μήνα που έχουμε την εορτή του Αγίου Ανδρέα όπου το κρύο αντριεύει όπως λέει και ο λαός μας. Να θυμηθούμε επίσης ότι στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου δύει και ο αστερισμός των Πλειάδων, η γνωστή μας Πούλια. Και μια λαϊκή ρήση μας λέει «Η Πούλια Βασιλεύει και πίσω παραγγέλνει, μήτε τσοπάνος στα βουνά, μήτε γεωργός στον κάμπο». Εξάλλου ο Νοέμβριος είναι και ο τελευταίος μήνας του Φθινοπώρου και από κει μπαίνουμε με το καλό στο Χειμώνα.
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι την 1η Νοεμβρίου γιορτάζουμε την μεγάλη γιορτή των θαυματουργών ιατρών και Αγίων, Κοσμά και Δαμιανού. Η ζωή των οποίων είναι θαυμαστή καθόσον είναι ίσως από τους λίγους ιατρούς που έζησαν τόσο ενάρετα και στάθηκαν δίπλα στους ανθρώπους, προσφέροντας χωρίς αμοιβή τις υπηρεσίες τους. Από αυτό το δίχως χρήματα λειτούργημά τους πήραν και το όνομα Ανάργυροι.
Δεν πρέπει επίσης να μας διαφύγει και η γιορτή του Οσίου Δαβίδ, την 1η Νοεμβρίου ωσαύτως, το μοναστήρι του οποίου βρίσκεται στην Εύβοια και αποτελεί προσκύνημα χιλιάδων πιστών κάθε χρόνο. Είναι μάλιστα πάρα πολλά τα θαύματα που ο Άγιος έχει κάνει σε αυτούς που με ευλάβεια πηγαίνουν και του ζητούν την προστασία και την ευλογία του.
Όπως και νάχει ο Νοέμβριος είναι από τους πλέον αγαπητούς μήνες και δεν είναι και λίγες οι μέρες που η ηλιοφάνεια και οι ζέστες μας κάνουν να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια δροσερή Άνοιξη και τρέχουμε να την ζήσουμε όμορφα και ξεχωριστά.