Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Παναγία η Αγία Σκέπη

ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΤο τέλος του μηνός Οκτώβριου, σφραγίζεται με τρεις μεγάλες εορτές. Την εορτήν της Αγίας  Σκέπης την 28ην του μηνός, του Αγίου Νέστορος την 27ην και την 26ην του μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου.

Ας μας συγχωρήσουν η Παναγία και οι Άγιοι, που θα μιλήσουμε με τα πτωχά μας λόγια  και για τις τρεις εορτές

Στην εορτήν της Αγίας Σκέπης, τιμώνται τα Άγια άμφια της Παναγίας, εξ αιτίας ενός ιστορικού γεγονότος, το οποίον και αναφέρομεν.

Στις αρχές του 10ου αιώνα, ετελείτο στον Ιερόν Ναόν της Παναγίας των Βλαχερνών, ολονύκτια αγρυπνία. Στο Ναό ευρίσκετο ο Άγιος  Ανδρέας, ο γνωστός «κατά Χριστόν σαλός». Αυτός είδε την Παναγία, να βγάζει από την κεφαλή Της, το αστραφτερό μαφόριον και να το απλώνει με τα άγια χέρια Της, πάνω στο εκκλησίασμα, σαν προστασία.

Όταν μετ’ ολίγον η Παναγία ανέβαινε στον ουρανόν και η Αγία σκέπη, άρχισε σιγά, σιγά να χάνεται.

Η αγάπη της Παναγίας απλώνεται, ως σκέπη και προστατεύει τους πιστούς, Στην αγκαλιά Της καταφεύγομε, όταν έχομε χάσει την «εν Χριστώ ελπίδα μας» για την πνευματική  μας σωτηρίαν. Η εορτή της Αγίας Σκέπης ετελείτο στις αρχές του 10ου αιώνα την 1ην Οκτωβρίου, επειδή όμως συνδέθηκε με την Εθνική μας εορτή, εορτάζεται την 28ην Οκτωβρίου.

Και μόνον οι δύο λέξεις «Αγία Σκέπη», μας θυμίζουν αναρίθμητα θαυμαστά γεγονότα, που αναφέρονται στην μητρικήν αγάπη της Παναγίας, την οποίαν προσφέρει σε όποιον έχει ανάγκη. Η καταφυγή στις πρεσβείες της Παναγίας είναι το πιο αποτελεσματικό φάρμακο, το πιο πρόχειρο, αμυντικό και επιθετικό όπλον.

Στις Θεομητορικές εορτές αναφέρεται η Παναγία, ως Σκέπη. Στον Ακάθιστον ύμνον ψάλλομεν «Χαίρε σκέπη του κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης». Στο Απόδειπνον «Μήτερ του Θεού, φύλαξον υπό την σκέπην Σου». Στον Παρακλητικόν κανόνα «Χαίρε θεία σκέπη, χαίρε όπλον και τείχος απόρθητον».

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣ

ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΟΡΑΣ

Μεταξύ του αναρίθμητου πλήθους των Αγίων, που εκπροσωπούν τους διωγμούς, ανήκει ο Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης ο οποίος εγεννήθην στην Θεσσαλονίκη, εκεί έζησε, εκεί εμαρτύρησεν, εκεί ετάφη. Σε νεαρή ηλικία κατετάχθην εις τον Ρωμαϊκόν στρατον. Από μικρός ήταν φιλομαθής, αναζητούσε κάτι το υψηλόν, το αληθινόν και το βρήκε στην χριστιανικήν πίστιν. Είχεν ιεραποστολικόν ζήλον, κατηχούσε νέους και τους νουθετούσε πνευματικά.

Ο μαθητής του Νέστορας, ασπάστηκεν τον Χριστιανισμόν και τον καταρτισμόν του, στην αληθινήν θρησκεία την ώφειλε, εξ ολοκλήρου στον Άγιον Δημήτριον.

Και οι δύο Άγιοι έζησαν την περίοδον των διωγμών.

Όταν ο διώκτης Αυτοκράτορας Μαξιμιανός διέταξε τον Δημήτριο να αρνηθεί την πίστιν του και να λάβει μέρος στις ειδωλολατρικές εορτές αρνήθηκε και κατ’ εντολήν του Αυτοκράτορα εφυλακίσθη.

Ο νεανίας μαθητής του, Νέστορας, ήθελεν να λάβει μέρος στους αθλητικούς αγώνες, να αγωνιστεί και να νικήσει, εξ’ ονόματος των Χριστιανών, τον θηριώδη και ανίκητο παλαιστή Λυαίο.

Προσέτρεξεν αμέσως στον Άγιο Δημήτριο, ο οποίος ήτο φυλακισμένος για να τον ευλογήσει και του είπε; Είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με τον Λυαίον. Ο Άγιος Δημήτριος τον εσταύρωσε με το σημείον του Σταυρού και ο Νέστορας με θάρρος εμπήκε στο στάδιον, με μοναδικόν οπλισμόν την πίστιν του. Μονομάχησε με τον Λυαίο και τον θανάτωσε. Ο Μαξιμιανός αμέσως διέταξεν τον αποκεφαλισμόν του Νέστορα και την θανάτωσιν του Δημητρίου δια λογχισμού. Έλαβον και οι δύο, τους στεφάνους του μαρτυρίου τους.

Κάθε χρόνο η Θεσσαλονίκη εορτάζει τον προστάτην της με παρίλαμπρες εορτές και τιμά τον μεγάλον αθλητήν της πίστεως. τον Άγιον Δημήτριον. Ποίος δεν μένει ασυγκίνητος, από τα μεγάλα κατορθώματα του Αγίου, προστάτου της Θεσσαλονίκης. Και ο Άγιος Νέστορας γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη κατά τους χρόνους του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Είναι γνωστός από τον βίον του Αγίου Δημητρίου. Ήταν όμως χριστιανός, με φλογερή πίστιν και άριστος οπλίτης του Χριστού. Στον διωγμό των Χριστιανών συνελήφθην, διότι ομολόγησε δημοσίως την πίστιν του.

Τα Άγια λείψανα και των δύο αθλητών ενταφιάστηκαν από τα χέρια ευλαβών πιστών, στον τόπον όπου εμαρτύρησαν. Αργότερα εκτίσθη λαμπρός Ναός, επάνω από τον τάφον του Αγίου Δημητρίου, από τον οποίον ανέβλυζεν μύρον θεραπευτικόν, εξ’ ου και Μυροβλήτης.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ας πρεσβεύουν οι Άγιοι από την ουράνια Βασιλεία, να μας καθοδηγούν και ιδιαιτέρως την νεότητα εις την αρετήν, εις την θερμήν πίστιν και την ολόθερμην αφοσίωσιν εις το θέλημα του Θεού,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΕΥΛΟΓΊΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΣ

Μαρία Τσακανίκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *