Δάλλα Ελένη

Στην αχλή του Φθινοπώρου

Τι να όρισε η μοίρα μου

όταν σε γνώρισα;

 

Να είμαι μια παρουσία στο πλευρό σου;

 

Κι εκείνη η έρημος που μ’ ακολουθεί παντού;

 

Μοιάζει σαν το άγριο άλογο,

που καλπάζει μ’ οργή

μες στην αχλή του φθινοπώρου

και χάνεται στην ανατριχίλα του δάσους.

 

Κι εγώ, κλαίγοντας,

χαμένη αναζητώ

διψασμένα μια στάλα βροχής

ν’ απαλύνει το πρόσωπο

να ξεδιψάσει τα χείλη μου.

 

Ελένη Δάλλα

Από την ποιητική συλλογή

«Έναστρη σιωπή»