Ο ευαίσθητος ζεν πρεμιέ Γιώργος Πάντζας

Ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου, η μεγαλύτερη αγάπη που ένιωσα και την νιώθω τώρα μαζί με την αγάπη που έχω για την γυναίκα μου τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, ήταν η αγάπη για την μητέρα μου. Το 1974 μέσα σε 9 μήνες έφυγε από τη ζωή. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα που είχα υποστεί. Άλλαξε η ζωή μου με τον χαμό της. Τότε ήμουν στον θίασο Βλαχοπούλου – Πάντζα στο θέατρο Ρεξ. Την πρώτη μέρα δεν πήγα στο θέατρο αλλά την δεύτερη ημέρα πήγα. Νόμιζα ότι η σκηνή ήταν καράβι και ότι έχει κύμα επάνω. Ήταν τρομερό πλήγμα για εμένα. Τον πόνο αυτόν δεν τον έχω ξεπεράσει μέχρι και σήμερα.