Κανατσέλης Γιάννης ποίημα “Ναυαγός της αγάπης”

Ναυαγός της αγάπης

 

Στου βράχου την άκρη

σε θωρούσα να λάμπεις.

Έφεγγε σαν φεγγάρι

το πρόσωπό σου

και τα μαλλάκια σου

χρυσές σκάλες,

απλώνονταν ως κάτω

στο πέλαγο.

Ναυαγός της αγάπης ήμουν,

να σωθώ ποθούσα

μα δίσταζα να πιαστώ.

Σ’ ένιωσα να φεύγεις

και το γκρίζο κύμα

μ’ έσερνε μακριά.

Φώναζα μα δεν άκουγες,

ο ήχος του κύματος

έπαιρνε τη φωνή

και τη γυρνούσε πίσω

χωρίς απόκριση.

 

Γιάννης Κανατσέλης