Δάλλα Ελένη
Τέλος κι Αρχή
Τρεμόσβηνε η μέρα
στην αντάμωση της νύχτας.
Παίζοντας δίπλα στο κύμα
καρδιά και νους ενώθηκαν
στο βουητό της θάλασσας,
προσμένοντας τον άνεμο
να φέρει μήνυμα.
Μα τα χείλη σου
τρεμόπαιζαν θλιμμένα.
Μη λυπάσαι.
Ο έρωτας παραμονεύει παντού
σαν έναστρη σιωπή
να σε συναντήσει.
Να σε λυτρώσει.
Χαμογέλα.
Κράτα τ’ όνειρο.
Ερωτεύεσαι.
Ξανά από την αρχή…
Τέλος κι Αρχή
Τρεμόσβηνε η μέρα
στην αντάμωση της νύχτας.
Παίζοντας δίπλα στο κύμα
καρδιά και νους ενώθηκαν
στο βουητό της θάλασσας,
προσμένοντας τον άνεμο
να φέρει μήνυμα.
Μα τα χείλη σου
τρεμόπαιζαν θλιμμένα.
Μη λυπάσαι.
Ο έρωτας παραμονεύει παντού
σαν έναστρη σιωπή
να σε συναντήσει.
Να σε λυτρώσει.
Χαμογέλα.
Κράτα τ’ όνειρο.
Ερωτεύεσαι.
Ξανά από την αρχή…
Ελένη Δάλλα
Από την ποιητική συλλογή
«Έναστρη σιωπή»
Από την ποιητική συλλογή
«Έναστρη σιωπή»