Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ελεύθερη άποψη..Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΣΙΔΩΡΩΝ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟΣΟ, ΕΝΑΣ ΙΕΡΕΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ;

ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ ΜΑΡΙΑΗ περίπτωση του ιερέα της μικρής εκκλησίας των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού, που είναι λαξευμένη στον ομώνυμο βράχο, κατέστη σημείο αμφιλεγόμενο τον τελευταίο καιρό και ακούστηκαν απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί, προς τον ιερέα, που πράγματι σκανδάλισαν τους πιστούς. Μη κρίνετε, ίνα μη κριθείτε…

Σε μια κοινωνία, που ταλανίζεται από αθεΐα, ανεργία, σκάνδαλα «ιερά και μη», φτώχεια, ανάξιους δημόσιους λειτουργούς, νεποτισμό, νομιμοφανείς κλοπές δημοσίου πλούτου, μετανάστευση, αποπροσανατολισμό, έλλειψη υγιών στόχων, θεωρίες περί πανθρησκείας, εισαγωγή καινών δαιμονίων, διωγμό έως εξοντώσεως «αντιεμβολιαστών» – αδελφών, παραπληροφόρηση, ειδωλολατρεία, θεοποίηση της επιστήμης, φιλαυτία, θρίαμβο του εγώ, σατανολατρεία, μαγγανεία, αστρολατρεία, παιδοφιλία και άλλα σαθρά, η περίπτωση ενός απλού ιερέα, που διώκεται επειδή, σταύρωνε τον κόσμο, που συνέρρεε να αποκομίσει ελπίδα, ΝΑΙ ΜΕ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΛΙΣΤΑ.

Από πότε έπαψαν ορισμένοι στην Εκκλησία, να ελπίζουν και να πιστεύουν στα θαύματα;

Γίνονται θαύματα, στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού;

Η απάντηση είναι μία: Ότι θαύματα γίνονται παντού, όπου υπάρχει πίστη. Κάθε ημέρα, που ξημερώνει και μας βρίσκει ζωντανούς, είναι ένα θαύμα, που μας χαρίζεται από τον Ύψιστο Θεό. Η πίστη, είναι, που κάνει τη διαφορά και δυστυχώς, λίγοι πιστεύουν πραγματικά.

Η περίπτωση του ληστή, που σταυρώθηκε δίπλα στο Χριστό μας, είναι η έσχατη μαρτυρία, διδαχής περί της πίστεως αυτής, κατά τον επίγειο προ της Αναστάσεως βίο του Ιησού.

Είπε ο ληστής: Εμείς δίκαια τιμωρούμεθα… Αναγνώρισε την πτώση του και ταπεινώθηκε. Τη στιγμή εκείνη, η ψυχή του, επιθύμησε την «ουράνια βασιλεία» και ζήτησε από τον Θείο Εσταυρωμένο, να τον ελεήσει, διότι πίστεψε σε Εκείνον. Τι δίδαξε λοιπόν ο Ιησούς από το Σταυρό; Ότι δύο αρετές σώζουν, η πίστη και η μετάνοια.

Υπάρχει όμως σήμερα πίστη; Τι είναι αυτή η περίφημη πίστη;

Πίστη, θα πει να αισθάνεσαι ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή, ο Κύριος είναι δίπλα σου και σε παρακολουθεί συνεχώς. Ότι υπάρχει και όταν είσαι καλά και όταν πέφτεις, είναι πάλι δίπλα σου. Ότι σε περιμένει να έρθεις κοντά του. Ότι περιμένει να ζητήσεις άφεση και να σε σηκώσει. Ότι Εκείνος, είναι το αθάνατο νερό της ψυχής σου.

Από την προσωπική μου εμπειρία, όταν επισκέφθηκα το Εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού, μαζί με φίλη, που το παιδί της έπασχε από ανίατη νόσο, η οποία με παρότρυνε να πάμε, δεν έχω -αλίμονο- να προσάψω κάτι εναντίον του ιερέα, του οποίου η πίστη, έμοιαζε κατά την άποψη μου, με πίστη μικρού παιδιού. Ιερουργούσε με βραδύ ρυθμό, δίνοντας την εντύπωση, ότι βίωνε με ένταση, τη θεία Λειτουργία. Δεν είδα κάτι μεμπτό. Δε σκανδαλίσθηκα. Αντίθετα, μάλιστα, οι εντυπώσεις μου, ήταν άριστες.

Οδήγησε τους πιστούς στην κατασκευή αυτοσχέδιων φυλακτών. Ούτε αυτό με σκανδάλισε. Δεν υπήρχε οικονομικό αντάλλαγμα και με αυτόν τον τρόπο, δίδασκε ότι υπάρχουν τρόποι, να υλοποιήσει κανείς, συμβολικά πάντα, την προστασία, που πηγάζει από την Εκκλησία μας, σε ένα κομματάκι ύφασμα με ένα σταυρουδάκι. Παιδικό, ίσως, αλλά σε πόσες και πόσες εκκλησίες, δεν μοιράζεται το λάδι από τις κανδήλες, ο αγιασμός, εικόνες, σταυρουδάκια και άλλα, δρώντας ευεργετικά στην ψυχοσύνθεση του ταλαιπωρημένου λαού της Εκκλησίας;

Είναι προτιμότερο, να απευθύνονται οι πιστοί, σε μέντιουμ, καφετζούδες, τσαρλατάνους και άλλους, που κερδοσκοπούν ασύστολα, εκμεταλλευόμενοι την απελπισία του κόσμου;

Σκανδάλισε -ειπώθηκε- ο ιερέας, διότι φόρεσε πετραχήλι, στην εικόνα του Αγίου Δημητρίου, κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, την ημέρα της εορτής του Αγίου…

Φόρεσε πετραχήλι σε στρατιωτικό Άγιο και αυτό είναι επιχείρημα εναντίον του. Από πότε έχουν οι Άγιοι άλλα επαγγέλματα, μετά το μαρτύριο τους, πλην εκείνου, της συμμετοχής τους, στην αιώνια λατρεία του Κυρίου τους; Είναι ή όχι, οι Άγιοι Μάρτυρες, αιώνιοι λειτουργοί του Υψίστου, αφού με το αίμα τους, ποτίστηκε η Εκκλησία Του;

Εκείνο, που γνωρίζω εγώ και το καταθέτω δημοσίως, είναι ότι με σκανδαλίζει ο διωγμός του ιερέα Δημητρίου Λουπασάκη, που κατόρθωσε να συρρέουν χιλιάδες στον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού και να ελπίζουν και να πιστεύουν και να αναζητούν παρηγοριά, σε ένα Ιερό, του Ιησού Χριστού.

Τις λίγες φορές, που παρακολούθησα τη θεία λειτουργία εκεί, είδα έναν άνθρωπο, να ασκεί κάθιδρος τα καθήκοντα του και να μεταδίδει πίστη στο εκκλησίασμα, που κρεμόταν από τα χείλη του. Μακάρι, να συνέρρεε λαός σε όλες τις εκκλησίες με την ίδια ορμή και πίστη.

Δεν ξαναπήγα, διότι αυτή η λαοθάλασσα, έδρασε αποτρεπτικά, στην ταπεινότητα μου. Άλλωστε, μπορώ και πρέπει, να πηγαίνω στην ενορία μου, με την ίδια αγάπη και πίστη.

Ωστόσο, η ιδέα να πάρουν το Σταυρό από τα χέρια του ιερέα και να τον τοποθετήσουν σε προθήκη, δεν με βρίσκει σύμφωνη αν και πιστεύω ότι, με οποιοδήποτε άλλο Σταυρό, σταυρώνει ο παπά Δημήτρης τον κόσμο, την ίδια ελπίδα και χάρη θα μεταδίδει, διότι ο ίδιος πιστεύει αυτό, που κάνει και αυτό, δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς. Η πίστη, κάνει τη διαφορά και σήμερα, πολύ λίγοι πιστεύουν πραγματικά σε άλλα, πλην της ύλης και του ασύστολου πλουτισμού. Πολύ περισσότερο θα με σκανδάλιζαν κληρικοί, με πολυτελή τρόπο ζωής και κοσμικές συνήθειες, χρυσοποίκιλτα είδη και λοιπά, από ιερείς με τριμμένα ράσα και το Σταυρό στο χέρι, συνεχώς.

Δε χρειαζόμαστε άλλες Ζαν ντ’ Αρκ στην πυρά, όπως συνηθίζεται αιώνες τώρα, για τους ανθρώπους του Θεού. Ειδικά σήμερα, που κάθε είδους ρυπαρή σατανολατρεία είναι της μόδας, όπως η παιδοφιλία, που είναι θυσία στο Κακό, διότι με την πράξη αυτή, μολύνεται το αγνό και το άσπιλο παιδικό σώμα, που είναι ναός του Θεού. Αυτή η «βλάσφημη θυσία και λειτουργία προς τον Αντίποδα», μας έχει συγκλονίσει και πρέπει να αποτελέσει τούτο, ΑΜΕΣΑ, στόχο, προς τον οποίο η Εκκλησία, να επιτελέσει ιερό πόλεμο, ερμηνεύοντας και αναλύοντας, γιατί η σπίλωση και ο θάνατος, σωματικός και ψυχικός -βρεφών και παιδιών- αποτελούσαν ανέκαθεν υλικό απόκρυφης, σκοτεινής, μιαρής τελετουργίας, κάθε είδους παλιανθρώπων της αιώνιας κόλασης.

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *