Κανατσέλης Γιάννης ποίημα “Καράβι”

Καράβι

 

Σαν καράβι που σαλπάρει

τριγυρνώ στην γειτονιά

και καλώ απελπισμένα

τη δική σου απονιά.

 

Θα τραβήξω για τα ξένα

κει που δεν υπάρχει φως

και σ’ υπόγεια θα μείνω

για δεν γίνεται αλλιώς.

 

Όλα τα εγκαταλείπω

και κανείς δεν θα με δει

γιατί όλα μαραθήκαν

κι έμεινα ξερό κλαδί.

 

Έλα βγες να σ’ αντικρίσω

για μια ύστερη φορά

είν’ η τελευταία χάρη

πριν με βρει η συμφορά.