Κάσσης Μιχάλης

Σιωπή

Μελωδική σιωπή.

Διαβάζοντας το δύσκολο βιβλίο της ζωής.

Ούτε την ανάσα της σιωπής μην ακούσω.

Τι να τους κάνουμε τους στίχους;

Τι χρειάζονται τα σχολεία;

Αφού έχουμε όπλα,

Να σκοτώσουμε τον άνθρωπο.

Τα ωραιότερα αρώματα αναμνήσεων

με κάνουν Πυθείο.

Πως λάμπουν οι λέξεις του νου!

Πως γυαλίζει της ψυχής η μαύρη μπούργκα!

Πως γυαλίζει η πολυπλουμισμένη γοργόνα!

Η νεράϊδα Ψαμάθη τραγουδά

κι η μελωδία της φωνής της

μέλι γάργαρο.

Με χτυπούν των πεινασμένων παιδιών

οι σφεντόνες κατακούτελα.

Γονείς μου η ευτυχία.

Γονείς μου η δυστυχία.

Με χτυπάει ο λόγος του ποιητή

καθώς ταξιδεύει με χιλιάδες αντιθανατικές σφαίρες.

 

Μιχάλης Κάσσης

Από την ποιητική συλλογή

«Ποιώντας»