Ψυχανεμίσματα…

Αυτή η απάθεια για ότι συμβαίνει γύρω, αυτή η άρνηση στο να σκεφθούμε τα στενάχωρα, αυτή η φοβία και αδιαφορία για τα κοινά, σπάει κόκκαλα. Κανείς δε θα σε σώσει αν δε θελήσεις να σωθείς…ο ένας για τον έναν κι όλοι μαζί για όλους! Κάτι που είχα γράψει πριν 11 χρόνια κι ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρο, βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή. Δεν αντιδράσαμε σε τόσα παράλογα και καταστροφικά που μας συνέβησαν και συνεχίζουμε το ίδιο. Αν δεν ενωθούν όλες οι φωνές μαζί από όλα τα στρώματα της Κοινωνίας που έχουν λαβωθεί από τη 10ετία, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Με το να κατεβαίνουν σε διαμαρτυρία κατά περίπτωση κάποιοι και άλλοι τόσοι να βρίζουν πως τους ταλαιπωρούν, δε βγαίνει άκρη έτσι, ούτε υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Μένει ο απόηχος των ‘’γνωστών’’ πια επεισοδίων που κλείνουν μια τέτοια διαδήλωση και τελειώνει το θέμα μαυρίζοντας την όποια προσπάθεια διαμαρτυρίας.

Η ακρίβεια παραμένει παρά το λάβαρο ‘’καλάθι’’ και σε όλα! Σε λίγο θα περάσουμε σε νέα γενιά κόκκινων δανείων με την αύξηση των επιτοκίων και επιβάρυνση στη μηνιαία δόση αποπληρωμής τους. Άλλωστε και το μεγαλύτερο ποσοστό υπαρχόντων κόκκινων δανείων προέκυψε με την απόλυτη υπαιτιότητα των αποφάσεων των Κυβερνήσεων για μείωση εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων στο ήμισυ συν αύξηση φόρων και χαράτσια νέα. Και τώρα οι ίδιοι αυτοί το παίζουν θλιμμένοι και πως ψάχνουν τρόπο να σε προστατεύσουν. Από τι και από ποιον; Τάχα μου από τις Τράπεζες, μα τώρα πια οι περισσότεροι χρωστούν παντού! Κι από τον πλειστηριασμό της Τράπεζας να καλυφθεί η Α΄ κατοικία, δεν καλύπτεται από οιονδήποτε άλλον πιστωτή. Ακόμα και για χρέος Κοινοχρήστων μπορεί να προκύψει. Κινδυνεύουν να χάσουν περιουσία και οι εγγυητές δανείων σε περίπτωση που ο δανειολήπτης αδυνατεί ακόμα και ρύθμιση να κάνει. Η Τράπεζα στρέφεται κατά του εγγυητή.

Μια Κοινωνία στο δράμα δοσμένη και στην εξαθλίωση. Να κυκλοφορείς μες το σπίτι με το μπουφάν, να σκέφτεσαι να ανάψεις θερμοσίφωνο να κάνεις ένα μπάνιο… μεταπολεμικές συνθήκες. Κρίμα οι εγκαταστάσεις στα σπίτια για θέρμανση και τον εξοπλισμό τους με τόσες ηλεκτρικές συσκευές. Θα γυρίσουμε μου φαίνεται στο γουδί και στη φουφού, αυτά που κάποιοι δεν τα προλάβαμε καν, αλλά τα έχουμε ακούσει από αφηγήσεις και αναφορές των δικών μας. Στη Γαλλία ανακοίνωσαν πως μετά τις γιορτές θα κόβουν ανά περιοχές το ρεύμα ανά δίωρο… με εξαίρεση νοσοκομεία, πυροσβεστική και αστυνομία. Κι εδώ άτυπα και με το πρόσχημα εργασιών συντήρησης, ήδη εδώ και μήνες, καθημερινά κόβεται το ρεύμα ανά περιοχές από 2-5 ώρες και βγαίνει και δελτίο ενημέρωσης καθημερινό. Αλίμονο σε όποιον κρέμεται από το ρεύμα η ζωή του και οι ανάγκες του. Θα καταλήξει να εφοδιαστούν με γεννήτριες τα σπίτια. Άλλο ένα έξοδο για κάποιους ή ότι άλλο μπορεί να βοηθήσει εναλλακτικά. Όλα όμως έχουν κόστος, προϋποθέτουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, κι όταν η τσέπη είναι άδεια, εκεί αρχίζουν τα δύσκολα!

Να μη στο χρωστάει ο Θεός να αρρωστήσεις αυτό τον καιρό και να χρειάζεσαι εξετάσεις ή περίθαλψη. Ακόμα και οι Ιδιωτικές Μονάδες κλείνουν ραντεβού μηνός, τόση δουλειά έχει πέσει. Πέρσι είχαμε τον ιό, φέτος έχουμε ιώσεις διάφορες και επιθετικές! Περιμέναμε την ανοσία της αγέλης ειδικά μετά τους εμβολιασμούς και μας προέκυψαν ιώσεις και ο ιός, ευτυχώς σε αντιμετωπίσιμο βαθμό μέχρι στιγμής. Επίσης σπάνιες ασθένειες έρχονται στο προσκήνιο ή ξεχασμένες του παρελθόντος. Η ζωή μας κατάντησε μια αγωνία κι ένας φόβος για όλα δυστυχώς! Η τηλεόραση μας πολιορκεί με υποδείξεις για ασθένειες και εμβόλια καθημερινά, δε βρίσκουμε ησυχία πουθενά.

Ο έξυπνος άνθρωπος ασχολείται με το τι συμβαίνει στον κόσμο, ο ηλίθιος με το τι συμβαίνει στο σπίτι ή τη ζωή του γείτονα. Αυτά που μας αφορούν κι εμάς και την Κοινωνία, δεν τα αγγίζουμε καν. Περιμένουμε ακόμα κάποιον να μας σώσει, και το χειρότερο; Περιμένουμε να μας σώσουν οι ίδιοι που μας οδήγησαν σ’ αυτό το σημείο! Είμαστε ή δεν είμαστε αιθεροβάμονες και αδιόρθωτοι;

Νίκη Άννα Παπουλάκου.