Δεν υπάρχει εκδίκηση στο κτίσιμο μιας χώρας
«Ένα πρωί, αφότου έγινα πρόεδρος, πήγα μια βόλτα στην πόλη με μερικούς από τους στενούς φίλους μου…
Πρότεινα στους φίλους μου να καθίσουμε σε ένα εστιατόριο στη πόλη για πρωινό γεύμα…
Παραγγείλαμε το φαγητό και, μόλις ήμουν έτοιμος για να φάω, είδα έναν άντρα στο μπροστινό τραπέζι να περιμένει το φαγητό του, “ο άντρας δεν μας είχε δει”.
Έστειλα τον σερβιτόρο να τον ρωτήσει, αν θέλει να καθίσει στο τραπέζι μας.
Πήρε το φαγητό του και κάθισε στη θέση μπροστά μου. Φάγαμε όλοι μαζί χωρίς να μιλήσουμε.
“Έφαγε βιαστικά, και χωρίς να πει τίποτα έφυγε γρήγορα”.
Ο φρουρός μου με ρώτησε:
“Κύριε φαίνεται ότι αυτός ο άνθρωπος είναι άρρωστος, είχε το κεφάλι του σκυφτό δεν μιλούσε και είδα τα χέρια του να τρέμουν καθώς έτρωγε.”
“Όχι… αυτός ο άνθρωπος δεν είναι άρρωστος… ξέρεις ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος…;
Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο προσωπικός δεσμοφύλακας που είχα, όταν ήμουν φυλακή.
Ούρλιαζα από πόνο και με κοίταζε και γελούσε, ζητούσα νερό με κοίταζε στα μάτια και μου πετούσε το νερό στο πρόσωπο.”
“Ξέρει ότι είμαι Πρόεδρος αυτής της Χώρας τώρα… φοβήθηκε, όταν του ζήτησα να έρθει εδώ… πρέπει να σκέφτηκε ότι θα του συμπεριφερόμουν, όπως μου συμπεριφέρθηκε… χρησιμοποιώντας τη δύναμή μου και να πω βάλτε τον φυλακή και να τον βασανίζετε, γι’ αυτό άρχισε να τρέμει από φόβο…”
“Μα δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος… Η εκδίκηση δεν είναι μέρος των σχεδίων μου για να χτίσω την Χώρα μας”»
Νέλσον Μαντέλα…
Αείμνηστος Πρόεδρος Νότιας Αφρικής