Συνέδριο Επιχειρείν Δήμου Πειραιά.. Ομιλία Κώστα Κατσαφάδου Υφυπουργού Ναυτιλίας, Βουλευτή Πειραιά
«Θέλω να συγχαρώ το Δήμο και το Δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη, για την πρωτοβουλία του να διοργανώσει αυτό το Συνέδριο. Ο Πειραιάς και η ελληνική ναυτιλία κατέχουν ηγετική θέση παγκοσμίως. Το λιμάνι του Πειραιά είναι παγκόσμιος παίκτης σε διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων, ενώ αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι κρουαζιέρας της ανατολικής Μεσογείου και ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια κρουαζιέρας στην Ευρώπη.
Ο Πειραιάς αποτελεί έναν τόπο με πολλές μεγάλες ευκαιρίες, όπου συναντώνται δύο σημαντικά σημεία της παγκόσμιας αλυσίδας αξίας: ο ελληνικός εφοπλισμός και το «one belt one road», ο νέος δρόμος του μεταξιού, όπου η μεγαλύτερη εξαγωγική βιομηχανία, η Κίνα, έχει επιλέξει τον Πειραιά ως το σημείο που συναντά τον μεγαλύτερό της πελάτη, την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής πρόσθεσε αναφερόμενος στην ναυπηγοεπισκευαστική στρατηγική ότι:
«Η στήριξη της κυβέρνησης στα Ναυπηγεία που επιστρέφουν δημιουργώντας θέσεις εργασίας δημιουργούν κίνητρο για το «κτίσιμο» πλοίων σε μια χώρα που είναι παγκόσμια δύναμη στη ναυτιλία».
Θα ήθελα πρώτα από όλα να συγχαρώ το Δήμο Πειραιά, τον Γιάννη το Μώραλη, αλλά και το στενό του συνεργάτη τον Δημήτρη Καρύδη, γιατί συνειδητά έχουν χαράξει μια στρατηγική που αφορά τη Γαλάζια Οικονομία και τη σύνδεσή της με την πόλη του Πειραιά.
Και αυτό το Συνέδριο είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και είμαι πραγματικά ικανοποιημένος γιατί η κυβέρνηση, της οποίας είμαι μέλος όχι μόνος πιστεύει στην Γαλάζια Οικονομία και στην πράσινη ανάπτυξη, αλλά και γιατί πιστεύει στη δυναμική της ναυτιλίας μας αλλά και του Πειραιά, ως βασικού παίκτη αυτής της στρατηγικής ανάπτυξης που δημιουργεί θέσεις εργασίας και προσφέρει στην εθνική οικονομία.
Ιδιαίτερα σε μια περίοδο, όπως και αυτή που βιώνουμε μια σειρά από γεωπολιτικές αναταραχές, πολλαπλές κρίσεις, όπως ήταν η υγειονομική, όπως είναι η ενεργειακή αποδεικνύεται κάτι παραπάνω από αναγκαία η Γαλάζια Ανάπτυξη και η προώθηση της έξυπνης, βιώσιμης και ολοκληρωμένης ανάπτυξης και των ευκαιριών απασχόλησης στην ευρωπαϊκή θαλάσσια και ναυτιλιακή οικονομία.
Σήμερα, τα πλοία μας συνδέουν κάθε γωνιά του πλανήτη, αντιπροσωπεύοντας το 1/5ο της παγκόσμιας χωρητικότητας. Επικαλούμαι αυτό το στοιχείο γιατί θεωρώ ότι δείχνει την ζωτική σημασία της ναυτιλίας μας στη διεθνή συγκυρία: τον καθοριστικό ρόλο της στον εφοδιασμό της Ευρώπης, τις ανάγκες της οποίας καλύπτει κατά 60%. Την κρίσιμη συμμετοχή της στην παγκόσμια διακίνηση καυσίμων. Για αυτό καθίσταται κομβική η σημασία της θάλασσας και στη διακίνηση φυσικού αερίου καθώς γίνεται ασπίδα στις παράλογες αυξήσεις των τιμών που ήδη εκτροχιάζουν τους κρατικούς και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Το στοίχημα των καιρών είναι διπλό και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κατάματα. Ο πόλεμος της Ουκρανίας άνοιξε το ζήτημα της ενέργειας και επιτάχυνε τη συζήτηση για την «πράσινη μετάβαση». Σήμερα το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τα χημικά προϊόντα αντιστοιχούν στο 1/3ο των θαλάσσιων μεταφορών. Όμως, όσο η σημασία τους για τις εθνικές οικονομίες θα υποχωρεί, τόσο λιγότερο θα αποτελούν φορτία με ενδιαφέρον για τα ποντοπόρα πλοία. Είναι βέβαιο, συνεπώς, ότι σύντομα θα αναδυθούν νέοι εμπορικοί δρόμοι, αλλά και διαφορετικές ανάγκες για νέα σκάφη. Τώρα, τα δεξαμενόπλοια μεταφέρουν αέριο, πετρέλαιο ή λιθάνθρακες. Αύριο στις δεξαμενές και στα αμπάρια τους θα υπάρχει υδρογόνο και αμμωνία, ακόμη και διοξείδιο του άνθρακα που θα ταξιδεύει προς αποθήκευση. Αλλά και ηλιακά πάνελ ή στρόβιλοι ανεμογεννητριών. Ενώ θα αυξηθεί το εμπόριο κρίσιμων μετάλλων, όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο, το νικέλιο, το λίθιο και οι σπάνιες γαίες. Με άλλα λόγια, το παγκόσμιο εμπόριο αγαθών μεταβάλλεται, επιβάλλοντας τον συνολικό αναπροσανατολισμό και της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Και οι πρώτοι που θα το αντιληφθούν θα είναι και οι κερδισμένοι. Όπως συνέβη και άλλοτε: Τον 19ο αιώνα, όταν οι Έλληνες εφοπλιστές εκμεταλλεύτηκαν την τεχνολογική επανάσταση της μετάβασης από το ιστίο στον ατμό. Ε, λοιπόν, σήμερα καλούνται να πορευθούν τον αντίστροφο δρόμο: να επιστρέψουν σε μια ναυτιλία ενεργειακά ουδέτερη.
Για αυτό και πιστεύω ότι μέσα σε αυτό το ρευστό και εξελισσόμενο περιβάλλον ο Πειραιάς και μπορεί και πρέπει να είναι πρωταγωνιστής.