Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΚΟΡΑΗ..ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡ- ΑΜΕΝΟΙ, ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΖΟΜΠΙ,ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ, ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΞΑΝΑΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ, ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ… ΩΣ ΘΥΤΕΣ ΤΟΥΣ

«Κι άλλο σκάνδαλο»;

ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ ΜΑΡΙΑΜονολογούσε η συνταξιούχος εκπαιδευτικός Κυριακούλα, ρίχνοντας μια τελευταία πινελιά, στα μελομακάρονά της, τα «φοινίκια» όπως τα λένε στο χωριό της, γαρνίροντας με ψιλοκομμένο καρύδι από ψηλά, το εύγευστο περιεχόμενο της παλαιάς κρυστάλλινης πιατέλας.

Ίσως φθάσαμε σε σημείο, ο ένας ύποπτος, να δίνει τον άλλον, σκεφτόταν η θεία Πικραγγουριά ανασηκώνοντας το δεξί της φρύδι, ψηλά στο μέτωπο, εκδηλώνοντας εκ του πονηρού, απορία.

Ο περίφημος GF, Greek Factor της διαφθοράς, μόλυνε και την Αγία Ευρώπη; Αναρωτιόταν κρυφογελώντας πίσω από τα γυαλάκια της η ώριμη κυρία, παλαιάς κοπής και κλασικών προτύπων…

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα ντόμινο αποκαλύψεων, όπου η μία είδηση καλύπτει την άλλη, ώστε τα ναρκωμένα αντανακλαστικά του νοήμονος κοινού, να ευρίσκονται συνεχώς σε ανερέθιστη περίοδο. Ξεκινήσαμε με τους παιδόφιλους και πάνω στην αιχμή των αποκαλύψεων, έσκασε το υποτιθέμενο σκάνδαλο της Κιβωτού, αφού προηγουμένως κάποιοι «ευσεβέστατοι», είχαν κυνηγήσει ανηλεώς τον ιερέα των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού, διότι «πίστευε σε θαύματα»… Μετά την Κιβωτό- διελκυστίνδα συμφερόντων, στο Ευρωκοινοβούλιο των πάσης φύσεως ελευθεριών των αγορών, πλην εκείνης της τροφικής και ενεργειακής μας αυτάρκειας, αποφάσισαν να μας εκπλήξουν με τις αποκαλύψεις τους. Η Ευρώπη, που εισάγει ανθρώπινο δυναμικό από τριτοκοσμικές χώρες, αντί να αντιμετωπίσει την υπογεννητικότητα, που οδηγεί τους αυτόχθονες κατοίκους σε απελπισία, απογοήτευση,  αφανισμό, η Ευρώπη, που ασχολείται με τις εξαιρέσεις του κανόνα απορρίπτοντας την κοινή λογική, η Ευρώπη του ασύστολου δικαιωματισμού, της αλαζονείας μιας αμφίβολης επιστήμης, που λησμόνησε τα σφάλματά της, της δικτατορίας των πολυεθνικών και του υδροκέφαλου τραπεζικού συστήματος, που έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η Ευρώπη, όπου όλοι έχουν δικαιώματα, ακόμα και οι σκύλοι, οι γάτες και τα φίδια, εκτός από τα αγέννητα ανθρωπάκια και τα παιδιά, για τα οποία αποφασίζεται ότι μπορούν μεν να επιλέγουν το φύλο τους, από την τρυφερή ηλικία της εφηβείας, αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν που και από ποιους θα υιοθετηθούν.

Αυτά τα βρέφη, κανείς δεν τα ρωτά, σε τι περιβάλλον προτιμούν να ανατραφούν. Όπως και τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, που κανείς δεν του δίνει λογαριασμό, που πηγαίνουν οι θυσίες και τα χρήματά του.

Απόδειξη ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο Τραπεζικό σύστημα, περίτρανη και αναμφισβήτητη, είναι το ΓΕΓΟΝΟΣ, των μηδενικών τόκων, που αποδίδονται στους καταθέτες, σήμερα μάλιστα, που όλες οι μισθοδοσίες, γίνονται μέσω Τραπεζών. Αν, ΑΝ, ΑΝ, ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, επιθυμούσαν να προσελκύσουν καταθέσεις, τότε και οι τόκοι θα ήσαν ελκυστικοί και όχι αποτρεπτικοί. Μόνο τράπεζες, που ΤΥΠΩΝΟΥΝ χρήμα από αέρα κοπανιστό, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ για τους καταθέτες τους, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ όταν τους ληστεύουν ΝΟΜΙΜΟΦΑΝΩΣ με πανωτόκια και κατασχέσεις για ένα κομμάτι ψωμί.

Τα σύκα – σύκα. Κατανοητόν; Τώρα και το χαρτί τους στοιχίζει και επιθυμούν άυλο χρήμα έναντι υλικών αγαθών. Αόρατο χρήμα, που όταν κατεβεί ο διακόπτης του παγκόσμιου σέρβερ, θα σας κάνει και σας αόρατους…

Η Ευρώπη του οικονομικού τριγώνου, που δε στηρίζεται στη βάση του, αλλά ανάποδα, στην κορυφή του. Η Ευρώπη, με τους διορισμένους άρχοντες, που δεν ψηφίσαμε ποτέ και δεν ερωτηθήκαμε, όταν οι Κυβερνήσεις μας, αποφάσιζαν ότι θα καταργούντο τα εθνικά μας σύνορα. Η Ευρώπη, όπου η δικτατορία των πανάκριβων ραδιοτηλεοπτικών αδειών, διαμορφώνει γνώμες, ανεβοκατεβάζει πρόσωπα, τα λασπώνει η τα «λουστράρει» αναλόγως τις προθέσεις του εκάστοτε σπόνσορα, παραδίδοντας τις συνειδήσεις των πολιτών εις τας αγκάλας του Μορφέως…

Όπως γίνεται σήμερα.

Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα… Μαθαίναμε κάποτε. Σήμερα, διδασκόμαστε ότι η επιστήμη των πολυεθνικών είναι αλάνθαστη και όποιος δεν υποτάσσεται στα « ευρήματα» της απολύεται και αποστέλλεται οικογενειακώς εις το πυρ το εξώτερον. Στην Ευρώπη, απαγορεύεται να σκέπτεσαι. Όλοι έχουν τεκμήριο αθωότητας εκτός από το υποζύγιο- πολίτη, που πληρώνει για να δανείζονται δημόσιο χρήμα οι ημέτεροι και να πλουτίζουν. Αν, παρεμπιπτόντως, κερδίζει και κάποιος εκτός της καλοδεχούμενης «παρέας», της καμένης γης,… τον βγάζουμε από τη μέση με νομιμοφανή μέσα δολοφονίας προσωπικότητας και του τα παίρνουμε ΟΛΑ. Απλούστατον… Παλιά καλή, δοκιμασμένη μέθοδος, μιας μηχανής, που μασά πλούτο και από την άλλη, βγάζει νεόπλουτους ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ, κοπριά και δυστυχισμένους πολίτες.

Το είδαμε στην περίπτωση του αείμνηστου Σωτήρη Σοφιανοπούλου, βιομήχανου της πάλαι ποτέ κερδοφόρας, Υπερυγιέστατης ΧΡΩΠΕΙ, σε εκείνη της κρατικοποίησης του Ομίλου Στρατή Ανδρεάδη, στα πανωτόκια και το νόμο των περιθωρίων, που κατέστρεψαν χιλιάδες βιοτέχνες.

Η Ευρώπη των σημερινών ζυμώσεων, όπως αναδεικνύονται στην επικαιρότητα, που κατατρώει την ηθική, την αυτάρκεια και αυτονομία των λαών της, σύντομα, είτε θα διαλυθεί, είτε θα αλλάξει γραμμή πλεύσης, διότι δεν τους βγαίνει με τίποτα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΑΟΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ…

Γιατί;

Μήπως γιατί μας διδάσκουν από την αρχή, νέους κώδικα ηθικής, παραβιάζοντας ελευθερία σκέψης και κεκτημένα δικαιώματά μας;

Μήπως γιατί έκαναν κανόνα την εξαίρεση, τετραγωνίζοντας τον κύκλο βάσει αξιώματος, του τύπου « ο κύκλος θέλει να λέγεται τετράγωνο, άρα το τετράγωνο είναι κύκλος…»;

Μήπως γιατί μας απαγορεύουν να είμαστε δημιουργοί;

Μήπως γιατί μας αποξένωσαν από τη φύση, την οποία πολεμούν ανηλεώς, παρά τις ψευδο-προθήκες προβολής, περί πράσινης ανάπτυξης και κλιματικής αλλαγής;

Μήπως γιατί καταδίκασαν τα παιδιά μας, σε ανεργία, υπογεννητικότητα, ανυπαρξία;

Μήπως γιατί παραχωρούν τη γη και τους θησαυρούς μας, σε άγνωστα συμφέροντα, με άγνωστα ανταλλάγματα, φτωχαίνοντας εμάς και τα παιδιά μας;

Μήπως γιατί, μικρούς-μεγάλους, μας «κουρδίζουν» καθημερινά, σε ένα αέναο κυνηγητό επιβίωσης στη σκιά, μακριά από τη ζωογόνο φύση, που τρέφει ψυχή και σώμα;

Μήπως γιατί οδήγησαν τις νεολαίες, σε στρεβλά πρότυπα θηρευτών πιστοποιημένης «γνώσης», προς επίτευξη ανεύρεσης «εργασίας αέργου», όπου όλοι κάθονται και διατάζουν, υφισταμένους; Μα είναι δυνατόν, όλοι να είμαστε επιστήμονες; Όλοι; Άνδρες- γυναίκες, όλοι ανταγωνιστικοί, όλοι εργαζόμενοι, εκτός εστιών;

Μήπως γιατί περισσότερο από όλους, η Ευρώπη, πολέμησε την οικογένεια; Με νομοθεσία, που αδικεί παιδί – γυναίκα και έμμεσα τον άνδρα, η κοινωνία αποσυντονίστηκε, ευνουχίστηκε, διαλύθηκε…

Τελικά, είμαι πολύ περίεργη, να μάθω, ποια θα είναι η τύχη, των παιδιών της Κιβωτού του πατρός Αντωνίου. Ένα- ένα, αναρωτιέμαι, πως και που θα επιβιώσουν στο μέλλον, αναστέναξε η θεία Κυριακούλα προβληματισμένη και εμφανώς στεναχωρημένη, βλέποντας παντού τρικυμίες και  αδιέξοδα.

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *