Δικλείδα ασφαλείας…Το πλαφόν στο φυσικό αέριο
Δήλωση Βασίλη Κορκίδη Προέδρου Ε.Β.Ε.Π
Ως ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, αναφορικά με την δημιουργία «ασφαλιστικών δικλείδων» στο πεδίο του ενεργειακού κόστους για τις χώρες μέλη της ΕΕ, χαρακτηρίζει το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς τη συμφωνία διάρκειας ισχύος για ένα έτος, στην οποία κατέληξαν οι Υπουργοί Ενέργειας με την ψήφιση Μηχανισμού διόρθωσης τιμών στις αγορές φυσικού αερίου. Το σήριαλ του πλαφόν στο φυσικό αέριο, επιτέλους, έλαβε τέλος μετά από πολύμηνες συζητήσεις και πολύωρες διαβουλεύσεις, και ασφαλώς διαπραγματεύσεις, αφού ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία.
Το Ε.Β.Ε.Π. επισημαίνει ότι ο μηχανισμός διόρθωσης της αγοράς, που αποτελεί πρόταση που υποβλήθηκε από την Ελλάδα πριν από 9 μήνες, στέλνει ένα σαφές διπλό μήνυμα, τόσο στο «εσωτερικό» της ΕΕ, όσο και στις αγορές, πως, όταν κάποιοι αποτυγχάνουν, κάποιοι θα πρέπει να παρεμβαίνουν. Ωστόσο, γεγονός παραμένει ότι, αν είχε υπάρξει έγκαιρα η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή κατά πλειοψηφία συμφωνία, το πλαφόν που θα είχε επιβληθεί για πάνω από 30 ημέρες, θα μας είχε γλιτώσει από τεράστια ποσά, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την περεταίρω στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Με την επελθούσα συμφωνία, που βοηθά στην προστασία της οικονομίας από την υπερβολική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, το ανώτατο όριο τιμής ορίστηκε στα 180 ευρώ ανά MWh και θα ισχύει από 15 Φεβρουαρίου για τον δείκτη τιμών TTF και από 31 Μαρτίου 2023, για όλους τους υπόλοιπους δείκτες, μετά από αξιολόγηση του ESMA και του ACER. Ο Μηχανισμός θα ενεργοποιείται όταν η τιμή του φυσικού αερίου θα υπερβαίνει τα 180 ευρώ για τρεις συνεχόμενες μέρες.
Σε δήλωσή του, ο Πρόεδρος του Ε.Β.Ε.Π., Βασίλης Κορκίδης, τονίζει τα ακόλουθα: «Κάλιο αργά παρά ποτέ. Χρειάστηκαν εννέα μήνες από τη μέρα που προτάθηκε από την Ελλάδα η επιβολή ενός ρεαλιστικού πλαφόν στις αγορές φυσικού αερίου από την Ε.Ε.
Τουλάχιστον, η απόφαση που επιτέλους πάρθηκε για την επιβολή του πλαφόν θα ρυθμίσει την αγορά, αποσοβώντας τα χειρότερα για την μεταποιητική βιομηχανία και βιοτεχνία, αλλά και το εμπόριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι ώρα να συζητηθούν τα ανακλαστικά της Ε.Ε. σε αυτή την περίσταση, αλλά είναι ώρα, το εννεάμηνο των συζητήσεων για μία κρίση που ταλαιπωρεί την ευρωπαϊκή οικονομία και τις επί μέρους οικονομίες των χωρών μελών με τις πληθωρικές πιέσεις, να ροκανίζει τις τελευταίες ικμάδες των οικονομιών μελών της, να μας προβληματίσει. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί οφείλουν να λειτουργούν έγκαιρα και αμερόληπτα, ώστε να βοηθούν τα νοικοκυριά, αντί να τα εξαντλούν, αλλά και να προστατεύουν τις εθνικές οικονομίες, αντί να τις ταλαιπωρούν».