Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ.ΥΠΟ ΤΟΥ ΗΡΩΔΟΥ
Η Εκκλησία στις 29 Δεκεμβρίου τιμά την μνήμην των Αγίων νηπίων, που εσφαγιάσθηκαν από τον Βασιλιά Ηρώδη. Ένας βάναυσος και παρανοϊκός βασιλιάς, που δεν εδίστασε να εκτελέσει τους γιούς του, αλλά και πολλές από τις συζύγους του, από τον φόβο του, μήπως σφετεριστούν τον θρόνον του.
Για να τον αγαπήσουν οι υπήκοοί του, έκανε έργα μεγάλα και σπαταλούσε τα χρήματα από τον λαόν. Διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του ικανότητες. Έκτισε, υδραγωγεία, θέατρα και πολλά άλλα έργα και ανύψωσε το βιοτικό επίπεδο των υπηκόων του.
Ήταν όμως ο πρώτος διώκτης των Χριστιανών, γιατί θανάτωσε αθώα, αγνά παιδάκια, με καθαρότητα και αγιότητα ψυχής.
Πριν την γέννησιν του Ιησού, τρεις σοφοί από την Ανατολήν, επισκέφθηκαν τον Ηρώδη, για να τον ρωτήσουν, που θα γεννηθεί ο νέος βασιλιάς των Ιουδαίων, για να πάνε να τον προσκυνήσουν. Του είπαν: «είδαμε τον αστέρα, την ώραν, που με την ανατολή έδινε είδησιν, για την γέννησίν του και ήλθαμε να τον προσκυνήσουμε».
Όταν όμως ο βασιλιάς Ηρώδης, άκουσε τον λόγον αυτόν, που είπαν οι μάγοι εταράχθη, επειδή εφοβήθην, μήπως ο νέος βασιλιάς, γίνει αντίζηλός του.
Για να μάθει όμως ό Ηρώδης όλη την αλήθεια, εκάλεσε όλους τους γραμματείς του λαού, που ήσαν γνώστες και διδάσκαλοι του νόμου, για να μάθει, που γεννάται Χριστός. Αυτοί είπαν στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας, διότι έτσι έχει γραφεί από τον Θεόν, διά μέσου του προφήτου Μιχαίου. Έτσι η μικρή Βηθλεέμ, ένα μικρό χωρίον, ασήμαντο, δεν θα είναι πλέον η μικρή πόλις, διότι από εκεί θα βγεί άρχων, ο οποίος θα ποιμάνει τον λαόν του Ισραήλ.
Οι μάγοι καθοδηγούμενοι από τον αστέρα, προσκύνησαν το θείο Βρέφος, του έδωσαν τα θεία δώρα, αλλά την νύχτα εκείνην, είδαν όλοι το ίδιο όνειρο, ότι ο Ηρώδης είχε σκοπό να σκοτώσει τον Ιησού και δεν έπρεπε να συναντήσουν πάλι τον Ηρώδη. Την νύχτα εκείνη άγγελος Κυρίου, διεμήνυσε στον Ιωσήφ να πάνε στην Αίγυπτο, για να σώσουν τον Χριστόν. Το γεγονός αυτό αναφέρεται στο κατά Ματθαίον Ευγγέλιον(Β΄1-18), δεν αναφέρεται όμως τίποτε, για την σφαγή των νηπίων. ούτε και από τον μεγάλον ιστορικόν Φλάβιον Ιώσηπον, ο οποίος ζούσε την περίοδον των Ευαγγελιστών Λουκά και Ιωάννη και ήταν γνώστες των γεγονότων της εποχής του.
Για τον σφαγήν των νηπίων, γίνεται αναφορά στο συναξάρι της συγκεκριμένης ημέρας. Η Εκκλησία μας θεωρεί τα νήπια αυτά, ως τους πρώτους και ανώνυμους μάρτυρες του Χριστιανισμού.
Η σφαγή των νηπίων ίσως να μην αναφέρεται σε κανένα βιβλίον. Είναι πιθανόν να μην θεώρησαν το γεγονός αυτό σημαντικό, διότι τα νήπια, προέρχονταν από πτωχές, άσημες και αγροτικές οικογένειες και δεν εθεωρείτο κάτι σοβαρό, μπροστά στα εγκλήματα, που είχε κάνει ο Ηρώδης.
Πολλοί προφήτες, επροφήτευσαν την έλευσιν του Κυρίου και εκπληρώθηκαν πανηγυρικά. Λεγόταν, ότι θα έλθει, κάποιος Άγιος στην γη. Θα εμφανστεί στον κόσμο, όταν αυτός ο κόσμος, θα είναι καλυμμένος από το βαθύ σκοτάδι της αμάθειας και της δεισιδαιμονίας, Όταν η αρετή θα έχει ξεχαστεί, η δε κακία θα κυριαρχεί στους ανθρώπους. Μετά ο Άγιος θα επαναφέρει τα πάντα, στην πλέον ευτυχή κατάστασιν.
Οι λαοί προσδοκούσαν, έναν μεγάλο βασιλιά από την Δύση, ο οποίος θα κυριαρχούσε σε όλες τις χώρες της γης, με δικαιοσύνη, ειρήνη, χαρά. Ο Μέγας αυτός ειρηνευτής, περιστοιχούμενος, από πλήθος μαθητών και οπαδών, θα περιερχόταν πόλεις και χωριά, οδηγώντας με την διδασκαλίαν του, θεούς και ανθρώπους στα ουράνια.
Και ο Χριστός ήλθε, αλλά με διαταγή του ανισόρροπου βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη, εθανατώθηκαν όλα τα νήπια, που ζούσαν στην Βηθλεέμ, από δύο ετών και κάτω, στην προσπάθειά του να δολοφονήσει τον Χριστόν, διότι αμφισβητούσε την εξουσία του.
Την σφαγή των νηπίων την είχεν προφητεύσει ο Ιερεμίας, πριν από επτά αιώνες, προφητικά και ποιητικά με την ακόλουθην σκηνήν «Φωνή εν Ραμά (βιβλική πόλις στο κεντρικό Ισραήλ), ηκούσθη θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς. Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα αυτής και ουκ ήθελε παρακληθήναι, ότι ουκ εισίν». Ιερεμίας (31/λα΄15)
Η προφητεία εκπληρώθηκε κατά γράμμα τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη.
Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ας κλείσουμε με στίχους από το μεγαλυνάριο της εορτής των Αγίων Νηπίων.
«Δέξου επουράνιε βασιλεύ, των αγνών Νηπίων, τας δεήσεις υπέρ ημών και παράσχου πάσι, τους οικτιρμούς Σου Σώτερ και της αλήκτου δόξης ημάς αξίωσον».
Η ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ Η ΕΥΛΟΓΊΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΣΚΕΠΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΊΩΜΑ
Μαρία Τσακανίκα