Μαρκοζάνη Σοφία

Χαμένος έρωτας

Έρωτα, σε πρόσμενα, σε καλούσα

και ήρθες

Ήρθες σαν έναν ήλιο, που δεν έχει

ουρανό να λάμψει.

Ήρθες σαν μια βροχή που σπαταλιέται

πάνω στο τσιμέντο.

Σαν χελιδόνι που χαιρετά την άνοιξη

και πέφτει σε γκρίζα καταιγίδα.

 

Ήρθες έρωτα, βλέπω τα μάτια σου,

μα πώς να σ’ αγγίξω;

Κύματα ορθώνονται απ’ τη μια

κι οι συμπληγάδες πέτρες απ’ την άλλη.

 

Ήρθες έρωτα, σε πρόσμενα, σε καλούσα,

μα ήρθες άκαιρα.

Οι πόρτες είναι κλειστές,

τα φτερά μας κομμένα,

κι η μοίρα που κρατά τα κλειδιά

τα έχει για πάντα χαμένα.

 

Σοφία Μαρκοζάνη

Από την ποιητική συλλογή

«Κοιτάζω τον ήλιο»