Ο ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Ο Γιάννης Οικονομίδης, που λίγο προ των Χριστουγέννων του 2022 ετελεύτησε, γεννήθηκε στον Πειραιά, από τον οποίο ελάχιστα απομακρύνθηκε στην διάρκεια της ζωής του. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο R.F.H. του Λονδίνου. Άσκησε το λειτούργημα του ιατρού για μισό αιώνα. Δραστηριοποιήθηκε κοινωνικά και κατά την εποχή της πολιτικής αισιοδοξίας, που επακολούθησε την μεταπολίτευση, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά για δύο περιόδους, και Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά για μία τετραετία. Στον πολιτιστικό τομέα, συμμετείχε στην Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, στην Φιλολογική Στέγη Πειραιά, και στον Φ.Π.Σ. “Ζήνων”, μαζί με την Εριέττα, την αφοσιωμένη σύντροφο των δύο τρίτων της ζωής του, η οποία αποτέλεσε αθόρυβα, βασικό άξονα της πολιτιστικής ζωής του Πειραιά για τριάντα πέντε χρόνια.

Ήταν φιλομαθής μέχρι το τέλος της ζωής του και η κριτική του για τα συμβαίνοντα στην πόλη και στον κόσμο ήταν αυστηρή, αλλά δίκαιη. Από το διδακτικό έτος 2015 / 2016 μέχρι και το 2019 / 2020 παρακολούθησε τα δια ζώσης μαθήματα, που γίνονταν στην «Αιγηίδα»: για τους Προσωκρατικούς, τα Διαχρονικά Ελληνικά, τον Τίμαιο, τον Κριτία και την 7^η επιστολή του Πλάτωνα, τα Μετά τα Φυσικά του Αριστοτέλη και την Ξυγγραφή του Θουκυδίδη. Με την έξαρση του κορωνοϊού, όταν τα μαθήματα έγιναν διαδικτυακά, δεν μπορούσε να συμμετάσχει, αλλά πνευματικά ήταν μαζί μας, όπως μου έλεγε στο τηλέφωνο.

Από ιδεολογική άποψη, ο Γιάννης Οικονομίδης προσπαθούσε να συμβιβάσει τον Μαρξισμό με τον Χριστιανισμό. Και συνεχώς μνημόνευε απαγγέλλοντας από στήθους το κατωτέρω απόσπασμα της Προς Κορινθίους Α΄ Επιστολής Παύλου, που εκθειάζει την αγάπη:

«᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.  καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, κἂν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι.  κἂν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυχήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται ἡ ἀγάπη, οὐ ζηλοῖ, οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,  οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ·πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει». (Προς Κορινθίους Α΄ Επιστολή Παύλου, 13, 1-7)

Παναγιώτης Μητροπέτρος

Φιλόλογος, Λυκειάρχης, Νομικός