Αλυφαντής Ανδρέας

Η μόνη ευχαρίστηση

Στην ταβέρνα στη γωνιά μου κάθε μέρα κάθομαι,

πίνω μόνος το κρασί μου, περασμένα σκέφτομαι.

 

Όταν ακούω μπαγλαμά ή κάνα μπουζουκάκι,

θέλω το μεζεδάκι μου και το καλό κρασάκι.

 

Η μόνη ευχαρίστηση που έχω στη ζωή μου,

όλα τα άλλα πέρασαν, δεν είσαι πια μαζί μου.

 

Άσχημα τα γεράματα μα δεν τα αποφεύγεις,

κι αν χάσεις και το ταίρι σου, μην ψάχνεις, μη γυρεύεις.

 

Η μόνη ευχαρίστηση

 

Στην ταβέρνα στη γωνιά μου κάθε μέρα κάθομαι,

πίνω μόνος το κρασί μου, περασμένα σκέφτομαι.

 

Όταν ακούω μπαγλαμά ή κάνα μπουζουκάκι,

θέλω το μεζεδάκι μου και το καλό κρασάκι.

 

Η μόνη ευχαρίστηση που έχω στη ζωή μου,

όλα τα άλλα πέρασαν, δεν είσαι πια μαζί μου.

 

Άσχημα τα γεράματα μα δεν τα αποφεύγεις,

κι αν χάσεις και το ταίρι σου, μην ψάχνεις, μη γυρεύεις.

 

Ανδρέας Β. Αλυφαντής

Από την ποιητική συλλογή

«Στις στράτες που περπάτησα»

Από την ποιητική συλλογή

«Στις στράτες που περπάτησα»